fbpx

kontakt i współpraca

Nawigacja
szukaj
sklep
  • Strona główna
  • Jak mama…

    • Jak mama…

    • ZABAWKI
    • 3  min. czytania
    •  komentarze [14]

    Kiedy nie miałam jeszcze dziecka, do głowy by mi nie przyszło, że ktoś będzie chciał być mną. Od jakiegoś czasu obserwuję u mojej córki bardzo silną wolę bycia jak najbardziej podobną do mnie. W tej chwili Lila naśladuje mnie jak cień i kiedy już robi dokładnie to co ja z uśmiechem na twarzy rzecze:

    “Jak mama”.

    Jak mama robi zdjęcia.

    Jak mama chce nosić stanik.

    Jak mama chce się malować pędzlem.

    Jak mama ma brązowe buty.

    Jak mama pcha wózek.

    Jak mama maluje się pomadką.

    Jak mama ma jeansy.

    Jak mama nosić bluzkę w paski (ulubione).

    DSC_3858
    DSC_3861

    Jak mama opiekuje się dzieckiem.

    Ta sfera w obecnej chwili  jest  najbardziej rozwinięta. Ma ogromną chęć opiekowania się kimś. Karmienia, kąpania, ubierania i noszenia…

    Wręcz z perfekcją kopiuje czynności, które ja do tej pory wykonywałam przy niej. Jest to dla niej bardzo ważne. W ogóle zabawa w naśladowanie dorosłych ma ogromny wpływ na harmonijny rozwój dziecka. Takie kopiowanie dorosłych, ich czynności to atawistyczne zachowania.

    Dziecko myśli sobie:” Skoro ona/on tak robi ja też muszę postępować tak samo, bo on już urósł i w międzyczasie nie zjadł go dziki zwierz. Muszę postępować tak samo, żeby przeżyć.”. Czyi takie zabawy budzą w dzieciach ogromne poczucie bezpieczeństwa oraz uczą funkcjonowania w świecie.

    Zabawy lalką pojawiły się u nas niedawno. Zdecydowałam się na Rubens Barn, dlatego, że  podobał mi się ich wygląd. Cała filozofia powstawania tych lalek zrobiła na mnie ogromne wrażenie.

    Kiedyś byłam na wymianie polsko-niemieckiej w Bawarii w szkole specjalnej. Tam właśnie dzieci bawiły się tym szwedzkimi, ręcznie robionymi lalkami. Lalki empatyczne- taka metka do nich przywarła. I bardzo słusznie, bo rzeczywiście te lalki powodują uśmiech na twarzy dziecka oraz wzbudzają opiekuńcze zachowania.

    Nasza Lala, a właściwie moja wnuczka ma na imię Amelia. Jest mięciutka, ma zdejmowane ubranka i jest towarzyszką zabaw od dłuższego czasu.

    Processed with VSCOcam with p5 preset

    Wnuczka Amelia                                           Lilia                                                                  Anna

    Mamy oczywiście cały arsenał do zabawy “W mamę’.

    DSC_3980
    DSC_4003
    DSC_4006
    DSC_4012
    DSC_4029
    DSC_4015
    DSC_4035
    DSC_3891
    DSC_4043
    DSC_4047
    DSC_4059
    DSC_4061

    Lalka Rubens Barn

    Pościel – Ciocia made it

    Wanienka – Ikea

    Polecane wpisy

    Komentarze

      dzieci to świetni obserwatorzy, ostatnio zauważyłam, że mój Jurek używa łyżki do butów, wziął golarkę jednorazową (zabezpieczoną!) i próbował sobie golić pachę i tak codziennie widzę u niego nowe “skopiowane” umiejętności
      słodkie są te wasze minki na zdjęciach !

      Świetnie wyglądacie! 🙂 widzę, że Lila ma już swój pokój! 🙂
      Serdeczne pozdrowienia!

      Dzięki Aniu:) Tak, w końcu się od niej wynieśliśmy. My też pozdrawiamy

      super ta lalka 🙂 aż bym z chęcią kupiła taką… ale mam 2 synów 😉

      Gęba się sama śmieje, jak się widzi tę śmiechulę! Przeurocza! Podobnie jak mama (choć cały tata;)

      o rety, ale się uśmiałam na widok tego czepka kąpielowego 🙂

      wszystkie piękne BLOND!

      Świetny wpis, super foty. A wspomniany stanik wywołuje u mnie zaciesz;]

      Pieknie wyglądacie. Nie wiem czy sie martwić? Pati w ogóle nie lubi lalek ani pluszakow. Jedyny kot przytulak ale tylko do przedszkola. Mogłaby tylko rozwiązywać zagadki, malować i lepić. Jest miesiac starsza od Lilki. Martwić się?

    Dodaj komentarz

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

    SMARTPARENTING - nebule.pl dla rodziców, którzy chcą wiedzieć więcej

      Bądź z nami na bieżąco
      Dołącz do nas na Facebooku
      NEBULE NA FACEBOOKU
      Możesz zrezygnować w każdej chwili :)
      close-link