Filmy świąteczne – 30 propozycji

• 

Filmy świąteczne – i to nie tylko te romantyczne! Już nie musicie błądzić w otchłaniach Internetu, by obejrzeć przyjemny, film z rodziną lub we dwoje. Przygotowałam dla Was listę najlepszych filmów na Boże Narodzenie! Ale pamiętajcie – tym razem nie wszystkie są dla dzieci 😉. Miłego oglądania!

Najlepsze filmy świąteczne:

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

a tu łapcie świeżutki największy prezentownik z inspiracjami dla dzieci od 1 roku aż po nastolatków. 10 tablic z podziałem na wiek dzieci, w sumie ponad 100 przemyśłanych propozycji! – Prezenty na święta dla dzieci 2023

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

Mam nadzieję, że będziecie się dobrze bawić, oglądając świąteczne filmy i wprowadzicie się w dobry klimat. Podzielcie się też swoimi ulubionymi filmami świątecznymi. Jakie są twoje ulubione świąteczne filmy romantyczne?

A tu łapcie nasze rekomendacje – Najlepsze seriale 2023

A jak szukacie tysięcy godzin filmów za 49 zł rocznie to może zobaczcie jakie super seriale i filmy można obejrzeć w tej cenie na Amazon Prime Video

a tu łapcie świeżutki największy prezentownik z inspiracjami dla dzieci od 1 roku aż po nastolatków. 10 tablic z podziałem na wiek dzieci, w sumie ponad 100 przemyśłanych propozycji! – Prezenty na święta dla dzieci 2023

Tu łapcie SkyShowtime TOP 20 z naszymi polecajkami a tu Disney dla dzieci

Tu łapcie Seriale dla dzieci na Netflix

Tu znajdziecie coś dla dorosłego widza – nasze najlepsze seriale Netflix, tu seriale Disney a tu Najlepsze seriale HBO GO

Tu znajdziecie odpowiedź Jak wprowadzać dzieci w świat bajek

a jak już je wprowadzicie zapraszam po Najlepsze bajki na Netflix a tu wpis w którym znajdziecie najlepsze bajki edukacyjne, dostępne też poza Netflixem

Zatraćcie się w emocjach, czyli świąteczne nowości w Multikinie

• 

Jest wiele rzeczy, których zazdroszczę dzieciom – nie tylko swoim. Najbardziej zazdroszczę im tego, że mogą zatracać się w pozytywnych emocjach na każdym kroku. Tak wiele rzeczy jest dla nich nowe i fascynujące, a każda z nich wywołuje przyjemne emocje – podekscytowanie, ciekawość, radość. Na szczęście w swoim dorosłym życiu nadal doświadczam tych emocji, a jednym z czynników je wywołujących jest kino! W ciekawej historii zatracam się i odpoczywam. Naturalnie wciągam w tę przyjemność dzieci! One jeszcze bardziej przeżywają historie i ich emocje są jeszcze większe.

Wpis powstał dzięki uprzejmości www.multikino.pl

Okazuje się, że moje spostrzeżenia mają pokrycie w nauce!

W ramach eksperymentu akademickiego przeprowadzonego przez Wydział Psychologii Eksperymentalnej na Uniwersytecie College London i Vue Entertainment zrealizowano badania, sprawdzające, w jaki sposób kino wpływa na człowieka. Wyniki tych badań pokazały, że kino:

• koi i uspokaja nasze mózgi, pozwalając im odpocząć i skupić się na jednej czynności;
• zmniejsza pobudzenie mózgu, wpływając na niego odmładzająco;
• wpływa na poprawę pamięci, koncentracji, produktywności i kreatywności;
• pobudza wyobraźnię;
• może wpływać na poprawę więzi społecznych.

Uczestnicy doświadczenia zapytani o swoje emocje po obejrzeniu filmu, w przeważającej większości odpowiedzieli, że całkowicie zatracili się w historii, a ponad połowa z nich uznała, że wizyta w kinie jest dla nich niczym terapia. Niespełna połowa badanych osób określiła swoje doświadczenia jako transcendentne.

W dzisiejszym świecie, gdzie ilość bodźców na nas wpływających jest tak ogromna, a przywiązanie do urządzeń tak silne, kino jest jednym z ostatnich bastionów, gdzie możemy być TU I TERAZ, niczym przeniesieni do innego świata.

Taka terapia spokoju i dobrych emocji jest potrzebna zarówno nam, jak i dzieciom. A czy istnieje lepsza okazja na pójście do kina niż magiczny, grudniowy czas?

W Multikinie zapowiada się kilka naprawdę ciekawych premier na Mikołajki!

Nie byłabym sobą, gdybym się nimi z Wami nie podzieliła. Jest szansa, że uda się oglądnąć je wszystkie! To świetny sposób na przeżycie familijnych historii filmowych, które, być może, zapadną dzieciom w pamięć, jako jedne z najpiękniejszych chwil dzieciństwa.

---

---

---

---

---

Przyznam, że nie spodziewałam się, że w tym roku pojawi się tak wiele naprawdę fajnych filmów w Multikinie na Mikołajki. My idziemy na wszystkie!

A Wy, na co się wybieracie?

W tym roku nie kupuję gotowych kalendarzy adwentowych, ale sama wkładam różne drobiazgi w kalendarzowe przegródki – skarpetki świąteczne, książeczki itp. Przy okazji tych premier, wpadłam na pomysł, by także bilety do kina się tam znalazły. I to nie jeden raz! Można kopiować😉.

Stereotypy płciowe i ich zagrożenia dla dzieci

• 

„Chłopaki są twardzi i hałaśliwi”
„Dziewczynki są wrażliwe i grzeczne”

My dorośli czerpiemy pewien spokój z przestrzegania zasad. Zasad, które często wynosimy z naszych domów rodzinnych, lub wyodrębnionych z pewnych oczekiwań, które bardzo często naznaczamy płciowo. Kobietom otwiera się drzwi, mężczyznom podaje się obiad. Kobiecie podaje się chusteczkę, gdy płacze, mężczyznę poklepuje się szorstko po ramieniu odwracając wzrok z zakłopotaniem.

Nasze zachowania i zasady społeczne, które rozgraniczamy płciowo wynikają z pewnych przyzwyczajeń i stereotypów, które od wielu lat jako społeczeństwo powielamy.

Stereotypizacja w komunikacji

Stereotyp jest uproszczonym przekonaniem dotyczącym wyglądu lub cechy, którą przypisujemy osobie tylko ze względu na jej przynależność do danej grupy. I chociaż często rozmawiamy o stereotypach dotyczących dorosłych, zapominamy, że zdarza nam się, że działając nawet w dobrej wierze, przekazujemy je również dzieciom.

Przykładem może być właśnie przekonanie, że prawdziwe chłopaki muszą być twarde. Kiedy chłopiec się rozpłacze, to pocieszamy go mówiąc „nie płacz, chłopaki nie płaczą! Musisz być dzielny jak tata!”. I choć przecież chcemy dobrze, takim komentarzem odmawiamy chłopcu prawa do przeżywania trudnych emocji, chwalimy go jak ten smutek stłumi. Rzeczywistość jest taka, że owa „dzielność” dorosłych mężczyzn wyrażona tłumionymi emocjami, nie sprawia, że odczuwają te emocje mniej, za to może spowodować w przyszłości problemy z pamięcią [1], depresją [2], a także kontrolą agresji.

Efekty stosowania komunikatów bazujących na stereotypach można zobaczyć jednak już dużo wcześniej, zanim doczekamy się dorośnięcia naszych dzieci.

Zagrożenie stereotypem

87% dziewczynek uważa, że kobiety są bardziej oceniane za swój wygląd, niż za umiejętności [3]. I chociaż zainteresowanie wyglądem przez kobiety nie jest dla nikogo zjawiskiem zaskakującym, wysokość tej statystyki w połączeniu z faktem, że dotyczy dzieci, jest mocno niepokojąca. Nie bierze się ona znikąd.

Kiedy dużo czasu spędzamy mówiąc dziecku o jednej rzeczy, dajemy mu do zrozumienia, że ten temat jest ważny. Jeśli regularnie rozmawiamy z dziećmi np. o dobroci, czy życzliwości wobec innych, pokazuje im to, że​​ ma ona znaczenie.

Jeśli często chwalimy dzieci za dzielenie się, to uświadamiamy im, jak bardzo cenimy hojność. Ale też, kiedy często mówimy małym dziewczynkom, jakie są ładne, komunikujemy, że ich wygląd ma duże znaczenie (chłopcom przecież prawie nigdy nie mówi się, że są „piękni” albo że mają wyjątkową urodę). Kiedy komentujemy słodycz dziewczynki bardziej konsekwentnie niż cokolwiek innego na jej temat, sugerujemy, że jej wygląd znaczy więcej niż inne cechy.

Badania pokazują, że córkom kupuje się więcej ubrań, a synom więcej zabawek [4], co obrazuje, że od początku uczymy dziewczynki, że to jak wyglądają ma większe znaczenie, niż to co robią. Może to prowadzić do schematyzacji zabaw, a także do stygmatyzacji zachowań dzieci, odbiegających od przyjętych przez nas dorosłych tradycyjnych norm.

Stereotypy w zabawach

Uprzedzeniem bazującym na stereotypie „chłopaki są twardzi”, jest stwierdzenie „zabawa lalką zamiast klockami świadczy o wrażliwości, a chłopaki mają być twardzi. Więc jeśli ten chłopiec bawi się lalką, to jest słaby”.

Próbujemy wychować chłopców na przyszłych dobrych ojców i zaangażowanych w życie domowe partnerów, a jednocześnie nie mają oni wielu okazji do poznania wartości opieki czy prac domowych. Lalki, wózki, czy odkurzacze są w większości różowe – a więc kojarzone z „dziewczęcymi aktywnościami”; dorośli często krytykują chłopców za takie „babskie”, czy „niemęskie” zabawy.

Tak więc chłopcy mają tendencję do pomijania tego rodzaju zabawek i związanych z nimi czynności, a także do szykanowania swoich kolegów za podejmowanie takich zabaw. A gdy ci chłopcy dorastają, dziwi nas ich brak zainteresowania dbaniem o ubiór, dom, gotowaniem, czy później zaangażowaniem w rodzicielstwo. Kiedy mieli nauczyć się wartości takich spraw?

Etykietowanie dzieci

To stosowanie ocen i etykietowanie dzieci za ich wybory zabawek, lub brak różnorodności w ich wyborze, buduje i powiela stereotypy. Im więcej takich sygnałów dostaną dzieci, tym bardziej będą zamykać się ze swoimi zabawami w schematach, które inni uważają za akceptowalne.

Takim schematem będzie właśnie odrzucenie przez dziewczynkę większości tego, co chłopięce i ograniczenie się jedynie do stereotypowo dziewczęcych aktywności; osobny mechanizm zaobserwujemy u chłopców.

Rolą rodziców jest pamiętanie o zagrożeniach płynących ze stereotypów zawartych w komunikatach i reagowanie na takie komunikaty stosowane przez innych w otoczeniu dziecka. Czasem taka rozmowa potrafi stać się trudna, bo przyzwyczajenia często stanowią istotną część naszych tożsamości.

Warto jednak ten temat podnosić – nasze dzieci mają prawo do życia nie przejmując się konwenansami.

Magda Woźniak-Frymus: Psycholożka; współpracowniczka Fundacji Rozwoju Dzieci im. Jana Amosa Komeńskiego; wspieraczka osób w ciąży i połogu; zainteresowania w obszarze rozwoju dziecka skupia głównie wokół wyrównywania szans grup marginalizowanych i wychowania w równości płci.

Jeśli zainteresował cię ten temat, zobacz też poprzedni wpis Magdy – Wojna różowo-niebieska – dlaczego warto kupować dzieciom zabawki wbrew stereotypom?

Bibliografia:

Girlguiding, What girls say about… Equality for girls: Girls’ Attitudes Survey (2013).

Gross, J. J. (2002). Emotion regulation: Affective, cognitive, and social consequences. Psychophysiology, 39(3), 281-291.

Flynn, J. J., Hollenstein, T., & Mackey, A. (2010). The effect of suppressing and not accepting emotions on depressive symptoms: Is suppression different for men and women?. Personality and Individual Differences, 49(6), 582-586.

Karbownik, K., & Myck, M. (2011). Mommies’ girls get dresses, daddies’ boys get toys: Gender preferences in Poland and their implications.

---

[1] Gross, J. J. (2002). Emotion regulation: Affective, cognitive, and social consequences. Psychophysiology, 39(3), 281-291.

[2] Flynn, J. J., Hollenstein, T., & Mackey, A. (2010). The effect of suppressing and not accepting emotions on depressive symptoms: Is suppression different for men and women?. Personality and Individual Differences, 49(6), 582-586.

[3] Girlguiding, What girls say about… Equality for girls: Girls’ Attitudes Survey (2013).

[4] Karbownik, K., & Myck, M. (2011). Mommies’ girls get dresses, daddies’ boys get toys: Gender preferences in Poland and their implications.

Netflix dla dzieci – lista nowych wartościowych bajek

• 

Wieczory są coraz dłuższe i bardziej pochmurne więc czas na sprawdzenie, co tam nowego piszczy w Netflix dla dzieci. Na szczęście nie brakuje fajnych bajek, seriali i programów, które możecie im pokazać. Poprzedni wpis Najlepsze bajki dla dzieci na Netflix już trochę ma – Oto garść nowych inspiracji ode mnie!

Netflix dla dzieci

---

---

---

---

---

---

---

---

---

A tu łapcie nasze rekomendacje – Najlepsze seriale 2023

Tu znajdziecie coś dla dorosłego widza – nasze Najlepsze filmy 2022

Dla całej rodziny filmy znajdziecie we wpisie: Filmy familijne tu Filmy dla dzieci

Tu macie fajne, miłe i edukacyjne – Najlepsze bajki HBO Max

Tu macie wpis w którym znajdziecie najlepsze bajki edukacyjne, dostępne też poza Netflixem

A tu z kolei najlepsze seriale Netflix a tu Najlepsze seriale HBO Max

Koniecznie dajcie znać, jakie Wy odkryłyście/liście fajne seriale, bajki i programy dla dzieci na Netflix. Wszak przed nami długie, jesienno-zimowe dni. Podzielcie się!

Wojna różowo-niebieska – dlaczego warto kupować dzieciom zabawki wbrew stereotypom?

• 

Ostatnio po publikacji tego POSTU na IG rozpętała się u mnie stereotypowa burza. Stało się to kiedy zapytałam, czy kupilibyście układankę logiczną z autami dziewczynce w prezencie…

Mówimy dziewczynkom, że mogą być kim chcą, a jednocześnie kupujemy im zabawki służące do odgrywania scenek, upiększania wyglądu lub dekorowania.

A boimy się kupić znajomej dziewczynce układankę rozwijającą myślenie.

Dyskusja była na tutaj na IG nebule_pl.

A o rozwinięcie tematu poprosiłam psycholożkę – Magdę Woźniak-Frymus – współpracowniczkę Fundacji Rozwoju Dzieci im. Jana Amosa Komeńskiego. Niniejszym oddaję jej głos:

O co proszą nas dzieci w sklepie z zabawkami? Chłopcy namawiają na nowy pojazd, klocki, model samolotu do złożenia czy akcesoria sportowe. Dziewczynki często toną w różowym dziale pełnym lalek, zestawów do robienia broszek, zabawkowych żelazek. W tym artykule postaram się odpowiedzieć na pytania: kto taki podział kreuje, jakie zagrożenia za sobą niesie i jaką rolę mamy w tym do odegrania.

Kiedy i skąd się wziął pomysł kolorowania zabawek

Kolory w sklepach dla dzieci bardzo łatwo potrafią nam wskazać, w którą stronę mamy się kierować. Bo dziewczynki są różowe, a chłopcy niebiescy.

Jednak nie zawsze tak było; historia nadawania kolorów płciom jest zaskakująco krótka. Dopiero w latach 40tych XX wieku wraz z modą, aby przebierać chłopców i dziewczynki za miniaturowych dorosłych, przyszło rozgraniczenie kolorów: różowego dla dziewczynki i niebieskiego dla chłopca (co ciekawe, wcześniej uznawano różowy za dużo bardziej wyrazisty kolor niż niebieski i przeznaczono go dla chłopców). Lata 90te wraz z rozwojem mediów, reklam i medycyny prenatalnej, stworzyły całą gamę możliwości wykorzystania tego na potrzeby wielkich koncernów produkujących ubrania i zabawki. Efekty tych działań obserwujemy dziś na wystawach sklepów dla dzieci w każdej galerii handlowej.

Znaczenie kolorów zabawek

Podział kolorów na płcie, to nie jest przypadek. Tak jak zwykle, gdy nie wiadomo o co chodzi, chodzi o pieniądze. Kolorowy podział produktów na półkach sklepów z zabawkami opłaca się oczywiście ich twórcom. W 2012 roku [1] zbadano jednego z największych producentów zabawek na świecie i rezultaty tego badania wykazały, że faktycznie zyski ze sprzedaży są większe, gdy zabawki rozdziela się między płcie.

W tej sytuacji możemy pomyśleć „na szczęście są przecież jeszcze zabawki nieoznaczone płciowo – zabawki dla wszystkich dzieci”.

Niestety to samo badanie dowiodło, że nawet kiedy producenci sprzedają zabawki w założeniu „neutralne płciowo”, wytwarzają je w kolorach, które wcześniej przypisali zabawkom dla chłopców. Przez to te „neutralne zabawki” i tak są bardziej atrakcyjne dla męskich odbiorców – czarne, brązowe i czerwone.

Co to więc oznacza dla dziewczynek? Przyzwyczajenie do różowego koloru sprawi, że, nie będą widziały potrzeby zapuszczać się w kierunku sekcji sklepu oznaczonej kolorami dla chłopców, nawet jeśli tamte zabawki mają być „neutralne płciowo” – gry planszowe, książki naukowe, czy klocki konstrukcyjne. Czyli statystycznie nasze córki będą takie zabawki rzadziej dostawać w prezencie, a także samodzielnie je wybierać..

No dobrze, ale co z tego, że dziewczynki wybiorą swoje zabawki, a chłopcy swoje, co w tym złego? Chłopcy są w lepszej sytuacji, jeśli chodzi o edukację w trakcie zabawy zabawkami, jak wykazało badanie dr Becky Francis w 2010 roku [2]. Zabawki, którymi zwykle bawią się chłopcy lepiej rozwijają przekazywanie informacji, zdolności konstrukcyjne, a także umiejętności czytania i pisania, niż te którymi bawią się dziewczynki. Innymi słowy – wybór przed jakim stają nasze dzieci przy decydowaniu o tym, czym się będą bawić od początku stawia je w sytuacji nierówności.

Nie jesteśmy z Wenus i Marsa. Mieszkamy na jednej bardzo zróżnicowanej planecie

Wielu rodziców mówi o tym, że ich dziewczynki samodzielnie wybierają różowe zabawki, albo inne „dziewczyńskie” przedmioty jak lalki, zestawy fryzjerskie i różowe żelazka. Spotkałam się także z opiniami, że jest to ich naturalna preferencja, wynikająca z czysto biologicznych różnic między męskimi i żeńskimi mózgami. Przecież kobiety są z Wenus, a mężczyźni są z Marsa:

 „Moja córka, po prostu wybiera takie rzeczy, nikt jej do niczego nie namawia, dziewczynki takie są”;

„Ja oferowałam mojej córce samochody i klocki, ale zauważyłam z czasem, że i tak woli się bawić lalką, dziewczynki tak mają”

 – tak, zazwyczaj tak właśnie mają! A my lubimy proste wytłumaczenia, a powiedzieć „no tak to już jest, chłopcy są inni niż dziewczynki” jest łatwo. Okazuje się jednak, że preferencja dotycząca wyboru zabawki wcale nie znaczy, że dziecko ma taki „dziewczyński” mózg. Żaden mózg nie jest zaprogramowany na zabawę lalkami, albo miłość do różowego koloru – takie preferencje dziewczynek nie wynikają z biologicznego faktu bycia dziewczynkami.

Różnice w mózgu

Trudno jest przyjąć, że ktoś zmanipulował nasze dziecko w kierunku konkretnych wyborów. Wolimy myśleć, że jest to naturalna kolej rzeczy, że nasze córki decydując między marynarską koszulką, a różową suknią, wybierają tę drugą opcję. Ale fakty są takie, że kobiety nie rodzą się z wdrukowaną preferencją do koloru różowego – co potwierdza neurobiolożka dr Lise Elliot [3], kobiety uczą się tej preferencji z naszego świata.

Czy w takim razie mózgi męskie i żeńskie w ogóle się od siebie nie różnią? Różnią się. Mózgi męskie są na przykład zazwyczaj większe niż żeńskie – ale tak samo jak i wszystkie inne organy w ciele, bo mężczyźni statystycznie są po prostu wyżsi i tężsi. Do tego dochodzą różnice wynikające z odmiennej produkcji hormonów. Mimo tych potwierdzonych różnic, możliwości mózgu, które oceniamy poprzez zdolności matematyczne, pamięciowe, czytania map, konstruowania –  nie istnieją między płciami na poziomie, który moglibyśmy uznać za normę dla dziewczynek lub chłopców! [4]

Różnice neurobiologiczne między mózgami dziewczynek i chłopców okazują się być na tyle niewielkie, że można je porównać do różnic w tej samej grupie płciowej – oznacza to, że różnica w budowie i możliwościach mózgu Basi i Janka, będzie podobna jak różnice w mózgach Janka i Franka.

Rola środowiska

To wychowanie, otaczający nas świat i grupa rówieśników kolorują nasze preferencje, a nie budowa naszych mózgów.

Istnieje wiele innych bodźców środowiskowych, które mają wpływ na zachowania i wybory ludzi. Często nie zdajemy sobie sprawy jak wiele tych bodźców faktycznie dociera do naszych dzieci. Nawet do tych, które nie chodzą do przedszkola czy żłobka, nawet gdy w domu oferujemy im różnorodny dostęp do zabawek i aktywności. One przecież też patrzą czasem na reklamy na bilbordach; oglądają opakowania zabawek na których jest narysowana dziewczynka, lub chłopiec; widzą bohaterów bajek w telewizji; spędzają niedzielę z ciocią piekącą ciasto podczas gdy wujek czyta gazetę; obserwują inne dzieci na placach zabaw ubrane w określone kolory, czy zaangażowane w zabawy zgodne ze stereotypowymi zachowaniami ich grupy płciowej.

Kiedy jest się dziewczynką lub chłopcem wychowanie często przebiega w dwóch różnych językach – dziewczęcym lub chłopięcym. Są to różne języki zabawy, ubrań, zachowań, a także oczekiwań.

Jak tylko dziecko przyjmie przynależność do jednej z kategorii płciowych – zidentyfikuje siebie samo jako dziewczynkę, lub chłopca, zaczyna czuć dużą potrzebę do realizacji zachowań zgodnych z przynależnością do tej grupy. I chociaż szukanie swojej grupy i potrzeba bycia jej częścią jest zupełnie naturalnym mechanizmem każdego człowieka, to problem tkwi w zawartości tych języków określonych grup płciowych. Język dziewczynek potrafi ograniczać możliwości rozwoju – zabawki nie mają takiej wartości edukacyjnej, wymaga się od nich poświęcania większej ilości czasu na wygląd, nie pozwala im się brudzić. Nie mamy wpływu na treść tych społecznych języków wychowania, ale mamy wpływ na to jak będziemy o tym z dziećmi rozmawiać.

Magda Woźniak-Frymus: Psycholożka; współpracowniczka Fundacji Rozwoju Dzieci im. Jana Amosa Komeńskiego; wspieraczka osób w ciąży i połogu; zainteresowania w obszarze rozwoju dziecka skupia głównie wokół wyrównywania szans grup marginalizowanych i wychowania w równości płci.

Bibliografia:

Auster, C.J., Mansbach, C.S. The Gender Marketing of Toys: An Analysis of Color and Type of Toy on the Disney Store Website. Sex Roles, 67, 375–388 (2012).

Eliot, L. (2009). Pink brain, blue brain: How small differences grow into troublesome gaps–and what we can do about it. Houghton Mifflin Harcourt.

Francis B. (2010) Gender, toys and learning, Oxford Review of Education, 36(3), 325–344, DOI: 10.1080/03054981003732278

Rippon G. (2019). The Gendered Brain. Penguin Random House

---

[1] Auster, C.J., Mansbach, C.S. The Gender Marketing of Toys: An Analysis of Color and Type of Toy on the Disney Store Website. Sex Roles, 67, 375–388 (2012). https://doi.org/10.1007/s11199-012-0177-8

[2] Becky Francis (2010) Gender, toys and learning, Oxford Review of Education, 36(3), 325–344, DOI: 10.1080/03054981003732278

[3] Eliot, L. (2009). Pink brain, blue brain: How small differences grow into troublesome gaps–and what we can do about it. Houghton Mifflin Harcourt.

[4] Rippon G., (2019). The Gendered Brain. Penguin Random House

„Co i jak?”, czyli książeczki dla dzieci, w których znajdziecie odpowiedzi na trudne pytania

• 

Odkąd moje dzieci nauczyły się mówić, rozpoczęła się niekończąca się seria pytań:

• Dlaczego kwiaty rosną?
• Po co kotu wąsy?
• Co to jest mgła?
• Czemu wąż syczy?

Jak wiecie promowanie czytelnictwa jest jednym z najważniejszych celów nebule.pl, dlatego wyszukuję dla Was najwartościowsze książki dla dzieci. Tę pozycję objęłam również patronatem – artykuł powstał dzięki współpracy płatnej z Wydawnictwem Wilga. 

To i tak są te lepsze pytania, w porównaniu do:

• Dlaczego moja koszulka jest czerwona?
• Dlaczego tu jest chodnik?
• Ile jest liści na tym drzewie?

Przyznajcie same – ja przyznaję – nie na wszystkie pytania umiałam i nadal nie na wszystkie umiem odpowiedzieć. Często jedna odpowiedź, rodziła kolejne wątpliwości, aż dochodziłam do sedna wszechświata. Od pytania o sierść kota, dochodziliśmy do fenomenologii ducha 😉. Łatwo nie było.

Wszystko dlatego, że dzieci są ciekawe świata. Wszystko je fascynuje! To cudowny czas dla nich, dlatego pytają, bo są ciekawe!

A co jeśli uprzedzimy te pytania?

Sposobem na to jest świetna seria książek „Co i jak?”, którą zawdzięczamy Grupie Wydawniczej Foksal. Tu znajdują się odpowiedzi na najbardziej nurtujące pytania z różnych dziecin życia. Do tej pory w serii ukazały się 5 książeczek

1. „Co i jak? Jak zwierzęta rozmawiają?”

Dzieci uwielbiają zwierzaki i zwykle mają mnóstwo pytań ich dotyczących. W tej książeczce znajdą odpowiedzi na to, jak zrozumieć zwierzaki, a także, w jaki sposób się one pomiędzy sobą porozumiewają. Dowiedzą się, co to jest echolokacja i infradźwięki oraz, że zwierzęta porozumiewają się nie tylko głosem, ale także mową ciała, zapachem, a nawet tego, czy rośliny rozmawiają ze zwierzętami! A Wy wiecie? Człowiek się całe życie uczy😉

dostępna na przykład: TUTAJ

2. „Co i jak? Dlaczego rośliny rosną?”

Z tej książeczki dzieci dowiedzą się, czym są nasiona i jak wyglądają oraz jak to się dzieje, że z nasion wyrastają nawet ogromne drzewa. Znajdą odpowiedź na pytanie, po co drzewom szyszki, owoce i kwiaty i dlaczego te ostatnie są takie piękne i kolorowe. Zrozumieją też, jak rosną owoce i warzywa oraz co i jak jedzą rośliny. Poznają też niesamowite rośliny mięsożerne!

dostępna na przykład: TUTAJ

3. „Co i jak? Dlaczego słońce świeci?”

To niezbędnik każdego miłośnika kosmosu! Dzieci dowiedzą się, z czego składa się słońce i kiedy powstało. Po co jest ozon i czym jest dziura ozonowa, a także co właściwie ze słońcem ma wspólnego ziemia, czym jest wiatr słoneczny i jak powstają zorze polarne. Czy księżyc świeci? Czemu mamy pory roku i co to jest zaćmienie? Na te i wiele innych pytań dzieci znajdą odpowiedź w tej książeczce.

dostępna na przykład: TUTAJ

4. „Co i jak? Dlaczego deszcz pada?”

Opady deszczu i śniegu często fascynują dzieci. No bo właściwie czemu ten deszcz pada i skąd się bierze woda wysoko nad głową? Dlaczego czasem jest powódź, a czasem susza? Dzieci dowiedzą się, jakie są rodzaje opadów i czym są chmury. Dlaczego w niektórych miejscach jest zawsze sucho i gorąco, a w innych wilgotno i mroźno? Tyle pytań. A odpowiedzi? W środku książeczki😊.

dostępna na przykład: TUTAJ

My czekaliśmy z Julkiem na 13 października – wtedy właśnie ukazał się 5 tom tej wartościowej serii – i my już go mamy a jest to:

5. „Co i jak? Jak działa ciało człowieka?”

I to jest genialna książka! Jeśli Wasze dzieci są ciekawe, gdzie trafia jedzenie, gdy je połkną i dlaczego w ogóle muszą jeść, czym jest krew i do czego jest potrzebna, ile mają kości i po co im pępek – to książka dla nich! Jak działa serce, jak goi się rana i dlaczego chce się siku? Słyszałyście już takie pytania? Tu znajdziecie odpowiedzi na nie i duuużo więcej.

dostępna na przykład: TUTAJ

Książeczki przeznaczone są dla dzieci w wieku 3-5 lat, ale muszę przyznać, że starsze dzieci też do nich zaglądają z ciekawością. No dobra wszyscy jesteśmy ciekawi😊.

Niewątpliwą zaletą całej serii są ilustracje, świetnie dopasowane do treści i wspomagające zrozumienie wyjaśnianych zagadnień. Są przekroje układów człowieka, zdjęcia lasu deszczowego, pustyni czy budowy słońca. Wszystko świetnie dopasowane do dziecięcej percepcji.

Seria „Co i jak?” to świetny sposób na naukę poprzez zabawę. Dzieci poznają świat w naturalny sposób, zaspokajając po prostu swoją ciekawość. Do takich pozycji wraca się wielokrotnie, bo zawsze jest jeszcze coś ciekawego do odkrycia i mnóstwo pytań czeka na swoją odpowiedź.

Tu macie moje ostatnie zestawienie Najlepsze książki dla dzieci

Dajcie znać, czy znacie książki z tej serii i jakie pytania i odpowiedzi były najciekawsze dla Was i dla dzieci.

A o co najbardziej nietypowego pytały Was dzieci?

„Naturalna odporność” – konkretny poradnik, który warto mieć zawsze pod ręką

• 

Ręka w górę, czyje dziecko nie było jeszcze chore, odkąd zaczęła się szkoła. Ostrożnie tylko z tym chwaleniem, bo wiecie, jak to jest…😉 Być może Was to zdziwi, ale zdrowe dziecko w wieku poniżej siedmiu lat choruje 8-12 razy w roku.

ZDROWE DZIECKO!

Jeśli więc macie wrażenie, że Wasze dzieci ciągle chorują, to może wcale nie być wrażenie, ale prawda. Jednocześnie nie martwcie się – to normalne.

Potrzeba wielu lat i kontaktu z wieloma patogenami, by zbudować dobrą odporność.

W moje ręce wpadła ostatnio świetna książka Any Krysiewicz. Być może niektóre z Was znają Anę jako Matkę Aptekarkę. Ana, korzystając ze swojej wiedzy, lat doświadczeń i umiejętności przełożenia skomplikowanych procesów na prosty język, napisała bardzo fajny poradnik, pod tytułem „Naturalna odporność”.

• 

Zanim powiem Wam, co w nim znajdziecie, muszę przyznać, że mam potrzebę dzielenia się takimi tytułami, bo sama, będąc na początku swojej macierzyńskiej drogi, chciałabym mieć takie pozycje pod ręką. O ileż świat byłby wtedy łatwiejszy i mniej stresujący! Jeśli więc już jesteście mamami lub lada chwila będziecie, sięgnijcie po „Naturalną odporność” Any Krysiewicz i dowiedzcie się, o co chodzi z tą odpornością dziecięcą. Jak ją budować? Jak jej nie zrujnować? I kiedy chorowanie dziecka powinno budzić niepokój?

• 

Czego się dowiecie?

Tak naprawdę dowiecie się wszystkiego, co powinni wiedzieć rodzice na temat odporności. Są tu odpowiedzi na wszystkie dręczące pytania, dotyczące ubioru dziecka, sposobów jego hartowania, wpływu ruchu oraz mnóstwo cennych, praktycznych wskazówek. Nie znajdziecie tu banałów i ogólników, ale mnóstwo konkretów, popartych wiedzą oraz przykładami z życia. Książka składa się z kilku rozdziałów, z których najważniejsze to:

Jak zbudować odporność przed sezonem infekcyjnym?

Tu dowiecie się, kiedy zacząć dbać o odporność dziecka, jak ją budować i co ma wpływ na jej kształtowanie. Czy wiedzieliście, że stres i zdrowe zęby mają wiele wspólnego z podatnością dzieci na infekcje? A to tylko przedsmak tego, co znajdziecie w książce;

• 

Apteczka dla dziecka

Same konkrety! To lista produktów, które musicie mieć zawsze pod ręką wraz z omówieniem ich działania i przeznaczeniem. Dowiecie się, kiedy i jakie środki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe podawać, jak udrażniać nos i wiele innych, cennych wskazówek, dotyczących tego, co się przydaje, gdy pojawi się przeziębienie;

Apteczka dla dorosłego

Skoro wyposażacie apteczkę dla dzieci, uzupełnijcie ją w preparaty dla siebie. Wszak wszyscy musimy być w dobrej kondycji i szybko zdrowieć;

• 

Suplementy poprawiające odporność

Ten rozdział to złoto! Dowiecie się, o co chodzi z tymi suplementami. Czy warto je stosować, czy nie? A jeśli tak, to jakie? I znowu – nie ma tu żadnych ogólników. Jest suplement, jego działanie, potwierdzone badaniami i wskazania do stosowania. A omówione są:

• Inozyna
• Witamina C
• Tran i Kwasy Omega 3
• Witamina D3
• Olej z czarnuszki
• Pelargonia afrykańska
• Czarny bez
• Olej z wątroby rekina
• Cynk
• Laktoferyna
• Probiotyki
• Streptococcus Salivarius K12
• Aloes
• Doustne szczepionki bakteryjne
• Jeżówka purpurowa
• Beta-glukan
• Boczniak ostrygowaty
• Colostrum

Ana rozprawia się z powszechnymi mitami. Demaskuje reklamowe bujdy – i jasno wskazuje, które z suplementów faktycznie mają działanie immunomodulujące – a jest ich niewiele. To wspaniała lektura, czarno na białym pokazuje czego nie ma najmniejszego sensu stosować – ale po wszystkie szczegóły zapraszam was już do lektury:)

• 

Moje dziecko się rozchorowało. Co teraz?

Krok po kroku dowiecie się, jak reagować na infekcję dziecka. Kiedy podawać leki przeciwgorączkowe, a kiedy poczekać oraz kiedy pójść do lekarza. Obszernie opisane jest inhalowanie maluchów, czyli to, co w okresie jesienno-zimowym jest lub będzie chlebem powszednim wielu rodziców. Nieocenioną zaletą tego rozdziału jest omówienie domowych sposobów radzenia sobie z infekcją. Syrop z cebuli, sok buraka czy naturalne probiotyki – dowiecie się, czy działają, a jeśli tak, to jak i na co. Ja się na pewno zainspiruję i jeszcze bardziej ubogacę nasz Ulepszony syrop z cebuli.

Jak więc sami widzicie, książka Any Krysiewicz to bardzo praktyczny przewodnik. Choć wydaje mi się, że na tym etapie życia i macierzyństwa wiem już sporo o odporności i infekcjach dzieci, ten przewodnik przeczytałam z chęcią. Bardzo podoba mi się to, że są tu konkretne informacje, które w razie potrzeby można łatwo odszukać.

Bez względu na to, czy jesteście rodzicami doświadczonymi, czy debiutującymi, zachęcam Was do przeczytania tej książki. Zapewniam Was, że sięgniecie do niej nie raz. To must have wśród fajnych poradników dla rodziców. I świetny pomysł na prezent dla matek-debiutantek😉.

• 

• 

“Naturalna odporność” dostępna np. tu: KLIK

A po przeczytaniu dajcie znać, jak Wam się podoba poradnik od Matki Aptekarki.

Serial – co nowego na jesień?

• 

Powoli z ciepłą herbatką i kocykiem, tak się zaraz zacznie oglądać swój ulubiony serial, prawda? Tylko ten nieustający problem: co oglądać? Przed Wam lista inspiracji do oglądania

Serial – co oglądać tej jesieni:

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

Po więcej inspiracji zapraszam do wpisów Najlepsze seriale na Netflixie albo Najlepsze seriale HBO GO

Dla całej rodziny natomiast filmy znajdziecie we wpisie: Filmy familijne a tu macie Filmy dla dzieci

Co oglądacie obecnie? Podzielcie się swoimi inspiracjami na najlepsze seriale na jesień!

---

Takich książek sensorycznych jeszcze nie było – HIT dla maluchów

• 

Dziecko od chwili narodzenia się poznaje świat za pomocą zmysłów: smaku, zapachu, dotyku, wzroku i słuchu. Eksponując malucha na nowe bodźce, dostarczamy mu doznania, które wpływają na kształtowanie mózgu. Dzięki temu mały człowiek lepiej się rozwija i eksploruje otoczenie. To wspaniały okres w życiu!

W odniesieniu do tej wiedzy powstały nowe książeczki zapachowe z serii „Akademia Mądrego Dziecka”, które pobudzając zmysły, wpływają na rozwój malucha.

Nowa seria to cztery książeczki zapachowo-kolorowe, oddziałujące na zmysł węchu, wzroku i dotyku.

Każda strona to nowe odkrycie kolorów, połączone z doświadczaniem zapachów.

Podobno to właśnie zapachy najbardziej zapadają w pamięci i wywołują wspomnienia. Węch jest więc wyjątkowym zmysłem.

Seria książeczek zapachowych składa się z 4 części:

• „Moja pachnąca książeczka. Pierwsze zapachy”,
• „Moja pachnąca książeczka. Zapachy świata”,
• „Moja pachnąca książeczka. Na targu”,
• „Moja pachnąca książeczka. Owoce”.

dostępne np. TUTAJ

• 

Każda ze stron książeczek ma inny kolor. Znajdują się tam owoce, warzywa, rośliny, przedmioty i zwierzęta związane z określonym kolorem. Jest też oczywiście to, co wyróżnia te książeczki – zapach. Wystarczy, że dziecko potrze paluszkiem stronę, by poczuć piękną woń, związaną z tematyką strony. To połączenie obrazu i zapachu wpływa na lepsze kojarzenie i zapamiętywanie. Bardzo pobudzające i stymulujące do rozwoju.

• 

• 

Książeczki przeznaczone są dla dzieci od 3 do 5 lat. Są to wydania kartonowe, a więc odporne na uszkodzenia.

Dzieci mogą więc także samodzielnie poznawać świat barw i zapachów z nimi związanych, co jest niewątpliwą zaletą tej serii 😉

• 

• 

 Mądre zajęcie na jakiś czas gwarantowane i chwila dla rodziców również. Można bawić się nimi także wspólnie z dzieckiem. Zapewniam Was, że sami chętnie poznacie te piękne zapachy!

• 

• 

Jak już wspomniałam, książeczki te wydane są w lubianej serii – którą opisywałam wam zresztą we wpisie „Akademia Mądrego Dziecka”. Cała seria to kilkadziesiąt różnych książeczek dla dzieci, wydanych w wielu seriach tematycznych. Przeznaczone są one dla dzieci w różnym wieku. Wspomagają rodziców we wczesnej edukacji dzieci przez zabawę. Budują kompetencje matematyczne, uczą mówienia, czytania, usprawniają pamięć i spostrzegawczość. Pokazują świat od najmłodszych lat, aż do wieku szkolnego, zarażając maluchy pasją do poznawania otoczenia.

• 

• 

W ramach serii „Akademia Mądrego Dziecka” dzieci poznają zwierzęta, pojazdy, kolory, części ciała, ale nawet podstawowe prawa fizyki. Książeczki zapachowe są jej świetnym uzupełnieniem, wprowadzając nowy bodziec do procesu nauki poprzez zabawę już od wczesnego dzieciństwa.

• 

Pomysł z zapachem książeczek uważam za świetny. Nawet starsze dzieci są zafascynowane i z przyjemnością odkrywają zapachy na kolejnych stronach. Najmłodsi będą z pewnością zaintrygowani.

Znacie serię Akademia Mądrego Dziecka? Jakie są ulubione książeczki Waszych maluchów z tej serii?

„Basia i Franek” – kultowa seria dzieciństwa naszych dzieci

• 

Książeczki o rezolutnej Basi, którą trapią różne problemy i spotykają rozmaite przygody, moje dzieci znają od dawna i nieustannie uwielbiają. Wiem, że Wasze też. To seria dla dzieci w wieku przedszkolnym.

Powstała jednak także seria książeczek przeznaczonych dla młodszych dzieci, w wieku do 3 lat.

To urocze przygody Basi i jej młodszego brata Franka. Tu Basia jest autorytetem dla Franka i tłumaczy mu rzeczy, które już wie. Książeczki te różnią się od tych „basiowych”. Przede wszystkim formą, co jest niezwykle ważne. Są to trwałe książeczki kartonowe, by już kilkumiesięczne maluchy mogły swobodnie je oglądać, bez obaw, że je zniszczą. Twarde strony z pięknymi ilustracjami w „basiowym” stylu przyciągają uwagę.

Do tej pory w serii „Basia i Franek” wydano 6 tytułów:

• „Basia, Franek i samochody”,
• „Basia, Franek i pielucha”,
• „Basia, Franek i jedzenie”,
• „Basia, Franek i zasypianie”,
• „Basia, Franek i kolory”,
• „Basia, Franek i zwierzaki”.

Ostatnie z serii książeczek mają właśnie premierę:

• „Basia, Franek i liczenie”,
• „Basia, Franek i ubieranie”.

To jeszcze cieplutkie, nowe tytuły do serii teraz już 8 książeczek dla najmłodszych.

Specjalnie dla was – mam kody rabatowe na książki o Basi na taniaksiazka.pl 😊 Na kod NebuleBasiaTK – który będzie aktywny do 17 sierpnia macie dodatkowe 5% rabatu od ceny, która jest w serwisie.

• 

Tym, co wyróżnia książeczki o Basi i Franku, jest duch Montessori.

To prawdziwość i realność świata w nich przedstawionego, wraz z problemami, które mogą napotkać najmłodszych. Już same tytuły wskazują, że jest w nich mowa o tym, co dotyczy małych dzieci. Jest tu oczywiście przekaz edukacyjny. Każda książeczka uczy dzieci innych umiejętności i przysparza nowej wiedzy: o zwierzętach, pojazdach, kolorach, ale także o tym jak zakończyć przygodę z pieluchą i dlaczego sen jest ważny. W premierowych książeczkach Basia uczy Franka liczyć i ubierać się samodzielnie.

• 

• 

Podoba mi się wszechstronność tych opowiastek, które nie ograniczają się wyłącznie do przekazywania takich umiejętności jak właśnie nazywanie kolorów czy liczenie, ale także wspierają dzieci w osiąganiu samodzielności. Przykładem jest premierowa książeczka o ubieraniu się.

Takie proste czynności, choć początkowo zajmują maluchom sporo czasu, dają im poczucie sprawstwa i budują ich pewność siebie. Choć moje dzieci już są starsze, nadal jest wiele czynności, które wykonują wolno, co czasem budzi zniecierpliwienie, ale trzeba pamiętać, że dla nich są to nowe, niełatwe umiejętności, których zdobycie buduje ich własne JA.

• 

Niewątpliwą zaletą książeczek z serii „Basia i Franek” są ich pogodne, zabawne ilustracje Marianny Oklejak.

• 

Zachęcam Was do czytania dzieciom tych opowieści, a także umożliwienia im samodzielnego ich przeglądania. Spokojnie, są wystarczająco trwałe, by nawet kilkumiesięczne dziecko mogło je oglądać, a nieco starsze udawać, że czyta, bo niektóre dzieci już po kilku razach znają je na pamięć. Podobnie jak rodzice😉.

• 

• 

• 

Inne wpisy opisujące serię o Basi znajdziecie tu: Basia i choroby albo tu: Wielka Księga Basi i Franka

Znacie tę basiową serię dla maluchów? Teraz można skompletować własną biblioteczkę pierwszych, wartościowych książeczek tekturowych dla dziecka.

Najlepsze gry na lato – inspiracje dla dzieci i dorosłych – 10 TOP propozycji

• 

Gry to latem ogromna frajda w czasie długich, ciepłych wieczorów. Przed Wami lista inspiracji na to, w co grać z dziećmi, ale także propozycje gier dla dorosłych.

W co grać? – gry do grania z dziećmi:

---

---

---

---

---

---

---

---

W co grać – gry dla dorosłych i starszych dzieci:

---

---

Więcej inspiracji dla młodszych macie tu – Najlepsze gry planszowe dla dzieci

A tu macie link Gra planszowa dla dzieci do 50 zł

a tu macie TOP 20 – gry planszowe dla dorosłych

Oto moje karciane propozycje na wakacje. A jakie są Wasze ulubione gry w czasie letnich wieczorów i wyjazdów?

Kinowe hity na lato dla dzieci w Multikinie

• 

Pandemia odcięła nas od jednej z naszych ulubionych rozrywek – wyjść do kina. Początkowo bardzo za tym tęskniliśmy, a potem, przyzwyczailiśmy się chyba do braku przyjemności z różnorodnych aktywności, ale teraz wracamy.

Także do kina!

Zwłaszcza że lato 2021 obfituje w bardzo ciekawie zapowiadające się premiery kinowe filmów dla dzieci. I choć każde z nas preferuje nieco inne filmy, okazuje się, że tego lata wszyscy znajdziemy coś dla siebie i będziemy się świetnie bawić w czasie tych wytęsknionych już seansów.

Jak pisałam dla was ranking Filmy dla dzieci, wciąż byliśmy przywiązani do naszych domowych telewizorów. Ale teraz można w końcu wrócić do tego jakże bajkowego doświadczenia – pójść na SEANS, do prawdziwego KINA😊

Ważne dla mnie jest to, że Multikino dba o komfort i bezpieczeństwo sanitarne. System rezerwacyjny jest tak zaprojektowany, by zachować odległość od innych, a odpowiednia wentylacja, zapewnia stałą wymianę powietrza.

Przy każdym opisie zaznaczyłam informację o tym, dla dzieci w jakim wieku jest przeznaczony film, jednak uważam, że ta granica jest bardzo płynna i sami najlepiej wiemy, kiedy i na jakie filmy są gotowe nasze dzieci. Najlepiej obejrzeć zwiastuny, by przekonać się, jaki klimat ma dany film i samodzielnie zdecydować, czy dziecko jest gotowe na niego. Sama zawsze tak robię, natomiast sugestie dystrybutorów traktuję jako ogólną rekomendację.

Wpis powstał dzięki uprzejmości www.multikino.pl

A oto najciekawsze premiery kinowe 2021 dla dzieci:

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

A jeśli chodzi o premiery kinowe 2021 – warto też wspomnieć o filmach dla dzieci, które miały premierę w maju i czerwcu i nadal można je oglądać na ekranach Multikina. Są to:

---

---

PS. Nie do wszystkich premier dystrybutorzy podali jeszcze wiek od jakiego rekomendują filmy – jak tylko te informację się pojawią – uzupełnimy w opisie:)

Czy wiecie, że w Multikinie jest dostępna karta RODZINA DO KINA, z którą macie 20% zniżki na zakupu w barze kinowych oraz na zabawki w Multishopie!

Szczegółowy repertuar jeśli chodzi o premiery kinowe 2021 jest dostępny na stronie www.multikino.pl oraz w aplikacji mobilnej Multikina.

Fajne filmy się zapowiadają latem w Multikinie, prawda? A wy na co macie ochotę pójść z dziećmi?

Jak nie zgubić dziecka w sieci – genialna książka, która wprowadza dzieci i rodziców w świat Internetu

• 

Pozwalać czy nie pozwalać korzystać z nowoczesnych technologii, jak tablety, telefony i laptopy z dostępem do sieci? A jeśli pozwalać, to jak? Na czas? Pod nadzorem? Kontrolując? Ile czasu to dobrze? A ile już źle?

To pytania, które współcześni rodzice zadają sobie nieustannie, miotając się wśród informacji o szkodliwym wpływie urządzeń, a ciekawością dzieci. No i jeszcze wiedza, którą daje internet. Wszystkie możliwości edukacyjne – czy one przewyższają negatywny wpływ urządzeń? Nie, chyba nie – wiadomo, urządzenia i dostęp do sieci dla dzieci to zło. Tak mówią.

Polecałam wam już kilka książek tego autora – Jak zapewnić swojemu dziecku najlepszy start czy Jak nie zwariować ze swoim dzieckiem. Dziś książka, w której autorzy odczarowują czas ekranowy!

• 

DOŚĆ!

Oto książka, która sprawi, że dając dziecku tablet, pozbędziecie się wyrzutów sumienia. Zrozumiecie, podobnie jak ja zrozumiałam, że jest to narzędzie. A jak nauczycie dziecko z niego korzystać, zależy od Was samych.

 Nie musicie odmierzać czasu przed tabletem. Nie musicie być kontrolerami. Musicie wychować dzieci, uzbrajając je w wiedzę o świecie wirtualnym, podobnie, jak robicie to ze światem prawdziwym, uprzedzając o tym, co może je tam spotkać i jak reagować na zagrożenia.

Ucząc czego unikać i jakie konsekwencje niosą konkretne ruchy, jak na przykład wstawianie niektórych zdjęć na profile społecznościowe. To zupełnie nowe spojrzenie na obecność dzieci w internecie. Ściągające poczucie winy z rodziców. Internet jest dobry – jeżeli dziecko umie z niego dobrze korzystać. Jak długopis. Można sobie go wbić w rękę, albo napisać wspaniałą powieść. Książka „Jak nie zgubić dziecka w sieci?”, Zyty Czechowskiej (Nauczycielka Roku 2019) i Mikołaja Marcela (wykładowca, nauczyciel, pisarz) jest właśnie o tym.

Dla kogo jest ta książka?

To poradnik dla KAŻDEGO RODZICA. Można powiedzieć, że powinien być to podręcznik do wychowania dla współczesnych rodziców, którzy wyrośli bez dostępu do internetu, w czasie ich własnego dzieciństwa. To również pozycja dla nauczycieli, dziadków i wszystkich, którzy pracują z dziećmi.

Czego dowiecie się z „Jak nie zgubić dziecka w sieci”?

Ta książka przebuduje Wasze podejście do dzieci w sieci. Przestaniecie się obwiniać, że dziecko „znowu siedzi przy tablecie”. Jeśli tylko wyposażycie je w odpowiednią wiedzę, a z kontrolerów, zamienicie się w przewodników, sieć stanie się kopalnią wiedzy, pomysłów, kreatywności.

• Przestaniecie uważać, że internet to zło! To, co nowe nie musi być złe. Trzeba umieć tylko z tego mądrze korzystać. I to jest rola rodziców, by nauczyć tego dzieci;
• Odczarujecie mity dotyczące dzieci w sieci. Dowiecie się, dlaczego wielozadaniowość i krótkie skupienie uwagi nie są złe;
• Przestaniecie uważać, że coś jest dobre tylko dlatego, że tak robiono od zawsze.

• 

Spojrzycie krytycznie na to, co tradycyjne, rozumiejąc, że każda tradycja kiedyś była nowinką;

• Spojrzycie z dystansem na swoje lęki związane z dziećmi w sieci. Zmierzycie się z demonizowanym, negatywnym wpływem technologii na maluchy. Czy rzeczywiście to technologia jest decydującym czynnikiem w procesie wychowania?;
• Dostaniecie konkretne narzędzia do postępowania. Dowiecie się, jak uczyć dzieci życia w internecie. Co im mówić? Przed czym przestrzegać i dlaczego jednak nie warto z tabletu robić niańki własnych dzieci;
• Zrozumiecie, że długie siedzenie przed komputerem nie zawsze oznacza uzależnienie. Takie diagnozowanie byłoby zbyt trywialne. Dowiecie się, że nie każde dziecko i dorosły, które spędza całe dnie w internecie, jest uzależnione od niego;
• Dostaniecie konkretne informacje o tym, jak nowe technologie wpływają na mózg. I czy rzeczywiście negatywnie, jak ciągle się powtarza? Zrozumiecie, jaka jest korelacja pomiędzy lajkami na FB a ocenami w szkole;
• Przypomnicie sobie, że nie gderanie, a własny przykład przynosi rezultaty wychowawcze. Także w świecie technologii. Dzieci obserwują i naśladują;
• Stanie się dla Was oczywiste, że nie powinniście dzieciom zabraniać korzystania z sieci. Bo dziś także tam buduje się relacje. I wcale nie zastępują one tych prawdziwych;
• Zrozumiecie, że to relacje mają największy wpływ na sposób korzystania dzieci z sieci. Wasze relacje z dziećmi;
• Dowiecie się, ile czasu powinno spędzać dziecko w sieci. Będziecie zaskoczeni, gdy dowiecie się o równowadze on i offline i że ustalanie „czasu ekranowego” to ślepy zaułek;
• Zastanowicie się, zanim sami wrzucicie do sieci zdjęcie swojego dziecka. Czy przyszło Wam do głowy, że powinniście je zapytać o zdanie?;
• Przestaniecie uważać granie za stratę czasu. Granie to nowe czytanie – zgodnie z teorią autorów;
• Zrozumiecie, że nowe technologie to okno na świat i edukacja, być może nawet cenniejsza niż ta szkolna. Biorąc pod uwagę archaiczność szkolnych metod nauczania i nowoczesne podejście do nauki w sieci.

• 

Nie bądź strażnikiem – bądź przewodnikiem!

Jeśli Wasze dzieci jeszcze nie zaczęły korzystać z nowych technologii, odrzućcie wszystko, co złego o niej słyszeliście, otwórzcie umysł i sięgnijcie po książkę „Jak nie zgubić dziecka w sieci”. To zupełne odwrócenie demonizowanego wpływu internetu na dzieci i młodzież. Jeśli Wasze dzieci już korzystają z internetu, też ją przeczytajcie i dowiedzcie się, czy są tam bezpieczne. Jeśli tak, przestańcie mieć wyrzuty sumienia. Być może to tam znajdą wiedzę, która poprowadzi ich przez życie, pozwoli odnaleźć pasje, a nawet przyjaciół.

• 

Najważniejszym przesłaniem książki jest to, by dając dziecku narzędzie, jakim są nowe technologie, dać mu także instrukcję obsługi.

• 

A wszystko będzie dobrze. A nawet lepiej. Mając w kieszeni całą wiedzę świata, dzieci i młodzież będą wiedziały, jak ją wykorzystać. Z mądrym wsparciem dorosłych. Bez zakazów. Witajcie w XXI wieku!

Jak już przeczytacie „Jak nie zgubić dziecka w sieci?”, dajcie znać, co sądzicie o książce i takim spojrzeniu na nowe technologie w życiu dzieci i młodzieży.

Książka do kupienia TUTAJ

Nasze ulubione gry zręcznościowe dla dzieci (i nie tylko)

• 

Sprawność dłoni i precyzję jej ruchów dzieci zdobywają z wiekiem. Oprócz ćwiczenia mięśni, istotne są także połączenia synaptyczne, czyli to, co potocznie nazywamy połączeniami w mózgu, czy po prostu jego rozwojem😊.Wszystko to jest bardzo skomplikowanym procesem, którego celem jest zdobycie sprawności (w tym przypadku) manualnej. O tym, jak jest ona ważna, nikogo przekonywać nie trzeba. To umiejętności, które przydają się na całe życie. Wszak nie tylko o sprawność dłoni chodzi, ale i rozwój logicznego myślenia, orientację przestrzenną, czy konsekwencje własnych poczynań. To wszystko kształtują gry zręcznościowe dla dzieci. Tylko nie mówcie im o tym, bo jak się dowiedzą, że się uczą, stracą zapał do zabawy😉. Dziś więc przed Wami lista

Gry zręcznościowe dla dzieci w różnym wieku:

---

---

---

---

---

---

---

---

---

A jak wam się znudzą już stricte gry zręcznościowe – tu macie wpis – Najlepsze gry planszowe dla dzieci a tu Gry planszowe dla dorosłych

A Wy, w jakie gry zręcznościowe gracie ze swoimi latoroślami?:)

Podzielcie się swoimi pomysłami!

Najlepsze gry planszowe dla dzieci – TOP 20

• 

W ubiegłym roku spędziliśmy wiele czasu na graniu z dziećmi. Odkryliśmy wiele nowych i bardzo ciekawych planszówek. A dziś przygotowałam Wam zestawienie najlepszych gier planszowych dla dzieci. Choć planszówki i gry karciane dla dzieci wypełniają już nam wszystkie szafki nad telewizorem – poniższy wybór to same hity. To gry, przy których najchętniej spędzamy wspólnie czas:

Część odnośników w tym poście to linki afiliacyjne.

Najlepsze gry planszowe dla dzieci:

---

---

---

---

---

---

Najlepsze gry planszowe dla dzieci:

---

---

---

---

---

Najlepsze gry planszowe dla dzieci:

---

---

---

---

---

Najlepsze gry planszowe dla dzieci – lecimy dalej:

---

---

---

---

Kto kupuje na Amazon.pl – tu macie wszystko pod jednym linkiem – KLIK

Jak już się wyposażycie – to pomocny może być wpis Jak nauczyć dziecko przegrywać.…..:)

A tu macie link Gra planszowa dla dzieci do 50 zł

Jakby ktoś potrzebował to tu znajdzie Gry wspomagające rozwój mowy

A jeśli chcecie zobaczyć w co grają rodzice kiedy dzieci już śpią – tu macie TOP 20 – Gry planszowe dla dorosłych

Karcianki i najlepsze gry planszowe dla dzieci:

Seriale dla dzieci na NETFLIX

• 

Nie sztuką jest zakazać całkowicie telewizji. Sztuką jest znaleźć umiar. Jako, że łatwo zginąć w natłoku tytułów – dziś dla was mała ściąga. Selekcja tytułów z kategorii seriale dla dzieci z oferty Netflix, które my z czystym sumieniem włączamy naszym dzieciom. Potraktujcie ten wpis jako szkielet – koniecznie dajcie znać w komentarzach co Wy uważacie za ciekawy tytuły – a wtedy rozbudujemy wpis o najwartościowsze produkcje! Stwórzmy to razem.

Seriale dla dzieci na Netflix

---

---

---

---

---

---

---

---

---

Seriale dla dzieci na Netflix

---

---

---

---

Jeśli znasz jakieś seriale dla dzieci na Netflix, które nie znalazły się na naszej liście – koniecznie napisz w komentarzu. Będziemy rozwijać ten wpis o TWOJE rekomendacje.

Tu łapcie świeżutki SkyShowtime TOP 20 z naszymi polecajkami a tu Disney dla dzieci

Tu znajdziecie coś dla dorosłego widza – nasze Najlepsze filmy 2022, tu seriale Disney

Tu macie wpis gdzie zebraliśmy fajne Filmy dla dzieci, które mogą oglądać same. A tu z kolei coś dla całej rodziny – najlepsze Filmy familijne.

Seriale dla dzieci z oferty NETFLIX:

Fajne filmy dla dzieci – TOP 25

• 

Nie tak dawno pokazywałam wam nasze Najlepsze filmy familijne – czyli takie, które mogą wspólnie oglądać i dzieci i rodzice. Dziś czas na obiecany wpis gdzie pokaże wam fajne filmy dla dzieci. Takie, które możemy im z czystym sumieniem włączyć bez już naszego udziału. Mimo że opisuję stan na rok 2021 – to wiele świeżynek wcale się nie przebiło. Jeśli napiszesz mi w komentarzu co z najnowszych filmów dla dzieci powinno się znaleźć w tym zestawieniu – chętnie będę je rozbudowywać!

Za dzieciaka – pamiętam ten dzień – to była każda sobota i wielkie emocje. To był dzień, gdzie zachodni świat dmuchał w nasze twarze powiewem czegoś, czego na co dzień nie było. Wracaliśmy z podwórka, zasiadaliśmy przed telewizorem i czekaliśmy na blok Walt Disney Przedstawia, emitowany w telewizji publicznej. Składał się on z bajki animowanej (uwielbiałam Kacze Opowieści) oraz odcinka serialu młodzieżowego. Wtedy czuliśmy podskórnie, że świat może być bardziej kolorowy, a nasza betonowa szarzyzna może się zmienić. Kto z nas nie marzył o szerokim parapecie pod oknem, obłożonym poduszkami, na którym można przesiadywać, rozmyślając? Czasem chodziliśmy do kina. Król Lew, Pocahontas… eh, to były czasy.

Dzisiaj to nie ma czasów?

A jednak! Dziś sami możemy mieć szerokie parapety, o ile jeszcze ich chcemy?. A nasze dzieci oglądają bajki, o jakich nam się nie śniło! Piękne, mądre, wspaniałe animacje, które także nam się podobają, przenoszą nasze dzieci w inny świat, pobudzają wyobraźnię, poszerzają horyzonty i przekazują wiedzę i wartości. Jest ich tak wiele, że czasem trudno wybrać najlepsze pozycje. Dziś postaram się Wam to ułatwić i przestawić moją, nebulową listę przebojów fajnych filmów dla dzieci.

a tu łapcie świeżutki największy prezentownik z inspiracjami dla dzieci od 1 roku aż po nastolatków. 10 tablic z podziałem na wiek dzieci, w sumie ponad 100 przemyśłanych propozycji! – Prezenty na święta dla dzieci 2023

I kolejne fajne filmy dla dzieci:

A tu łapcie nasze rekomendacje – Najlepsze seriale 2023

Tu łapcie SkyShowtime TOP 20 z naszymi polecajkami a tu Disney dla dzieci

a tu łapcie świeżutki największy prezentownik z inspiracjami dla dzieci od 1 roku aż po nastolatków. 10 tablic z podziałem na wiek dzieci, w sumie ponad 100 przemyśłanych propozycji! – Prezenty na święta dla dzieci 2023

Filmy dla dzieci:

A jak szukacie tysięcy godzin filmów za 49 zł rocznie to może zobaczcie jakie super seriale i filmy można obejrzeć na Amazon Prime Video

Tu łapcie Seriale dla dzieci na Netflix

Tu znajdziecie coś dla dorosłego widza – nasze Najlepsze filmy 2022, tu seriale Netflix, tu seriale Disney a tu Najlepsze seriale HBO MAX

Tu znajdziecie odpowiedź Jak wprowadzać dzieci w świat bajek

Tu zapraszam po Najlepsze bajki na Netflix a tu wpis w którym znajdziecie najlepsze bajki edukacyjne, dostępne też poza Netflixem

A jak macie już dość ekranu – zainspiruj dziecko by zrobiło Lapbook na interesujący go temat

Tu łapcie najświeższy wpis: Okulary przeciwsłoneczne dla dziecka 2024

Jakie ostatnio oglądałyście fajne, warte polecenia filmy dla dzieci?

Jak zająć dzieci, gdy potrzebujemy czasu dla siebie?

• 

Obecna sytuacja jest niepewna i dynamiczna. Najmłodsze dzieci jeszcze chodzą do szkół i przedszkoli, ale oczywiste jest, że może się to zmienić w każdej chwili. Wiele dzieci przebywa na kwarantannach czy po prostu zostało w domu, z różnych powodów.

Tymczasem my, dorośli, nawet jeśli jesteśmy w domu, to niezwykle rzadko mamy wolne. Musimy godzić pracę online z opieką nad dziećmi, czasem zdalnym nauczaniem. Bywa, że sami jesteśmy chorzy, a dziecko musi z nami zostać w domu.

Znacie te sytuacje, prawda?

Nie jest łatwo, zwłaszcza gdy nie chcemy, by nasze dzieci spędzały pół dnia, korzystając z urządzeń takich jak telefony czy tablety.

To prawda, że są one bardzo skutecznym orężem w walce o „dawanie nam spokoju”, ale wszyscy wiemy, jak to jest. To wyrzuty sumienia i poczucie, że nie dajemy dzieciom tego, co powinniśmy. Czasem można odpuścić, ale gdy wspólna izolacja domowa się przedłuża, nikt z nas nie chce, by dziecko spędzało całe dnie oglądając bajki na YT czy grając. Nie będę już mówiła o szkodliwości ekranu dla dzieci, żeby nie dokładać wszystkim poczucia winy, ale chcę się z Wami podzielić moimi pomysłami na samodzielne zajęcia dla dzieci.

Rzeczy, które planowałam wyrzucić – zabawa śmieciami

Jednym z moich największych odkryć jest radość dzieci z rzeczy niepotrzebnych. One są jak koty! 😊. Zamawiam sporo przez internet i zawsze są w domu jakieś kartony i ich wypełniacze, zabezpieczające przesyłkę. Gdy tylko przyjdzie karton większy niż zwykle, zaczyna się zabawa. A jeśli dołącza do niego folia bąbelkowa – święty spokój nastaje na długo….

Lila i Julek mają niezliczone pomysły na zabawę. Są kosmonautami, którzy lecą w kosmos, duchami, straszącymi się wzajemnie, kotami (😉), a ostatnio nawet chomikami. Pozwalamy na ten bałagan, pod warunkiem, że odbywa się on w ich pokojach. Wiecie, to jest ton: no dobrze, zgadzamy się, żebyście wzięli te kartony, tylko u siebie. Tacy z nas łaskawcy😊. Tymczasem sami zasiadamy do pracy czy innych obowiązków.

Obby – czyli wirtualna rzeczywistość w realu

Pewnego dnia moje dzieci poustawiały w całym domu tor przeszkód, zrobiony z poduszek, wałków, czy swoich zabawek. Zapytałam, co robią. Obby – padła odpowiedź. Popularna gra, którą uwielbiają wszystkie dzieciaki, właśnie trafiła do rzeczywistości. Obby to jeden z rodzajów map w tej grze, gdzie bohater musi omijać i przeskakiwać różne przeszkody. No więc zrobili Obby w domu, a my prosząc, by się nie połamali, zajęliśmy się tym, czym zajmują się dorośli w ciągu dnia.

Gazetki tematyczne – „Kraina Lodu” i „Bing”

O tym, że chętnie kupuję gazetki moim dzieciom ze względów edukacyjnych, już wiecie, ale przyznam, że kupuję je nie tylko dlatego. Nowa gazetka w domu oznacza dużą dawkę czasu dla siebie. Dostosowuję je do zainteresowań . Tym razem w ich ręce trafiła gazetka: „Kraina Lodu” – dla Lilii, oraz „Bing” – dla Julka.

• 

• 

Gazetki zajmują dzieci z wielu powodów. Po pierwsze mają prezenty, a to jak wiadomo, jest wielkim magnesem dla nich. W najnowszej „Krainie Lodu” dziewczynki znajdą lodowy projektor. „Bing” przychodzi do dzieci z zestawem kąpielowym.

• 

• 

W obu gazetkach jest mnóstwo zadań kreatywnych, dopasowanych do wieku dzieci. Lili zrobiła na podstawie wskazówek z gazetki kartonowy telewizor, a Julek sekretne pudełeczko na skarby.

• 

• 

Każda z gazetek zawiera też opowiadanie. W „Krainie Lodu” dotyczy ono tym razem książek i czytania, a wiecie, że na tym punkcie mam hopla😉. „Bing” to mnóstwo zadań związanych z kształtowaniem motoryki małej u dzieci, ale także wyobraźni przestrzennej i zadań przygotowujących dziecko do nauki czytania.

Lila w „Krainie Lodu” znalazła też grę planszową, więc gdy oboje już przeglądnęli swoje gazetki, zainteresowali się gazetką rodzeństwa i wspólną zabawą. I tak nasz czas dla siebie się wydłużył. Wiadomo, Julek sam jeszcze nie czyta, ale Lila chętnie razem z nim zagląda do jego gazetki, tłumacząc mu, niczym nauczycielka, na czym polegają poszczególne zadania. Serce rośnie!

Kolorowanki z internetu

Nie wiem, co takiego jest w kolorowankach drukowanych, że dzieci je uwielbiają. Mają mnóstwo różnorodnych książeczek, ale jak raz przypadkiem wydrukowałam im kolorowankę, znalezioną w sieci – przepadli. W ruch poszły kredki i pisaki i przysięgam, że dawno nie mieliśmy tyle czasu do pracy w CISZY. Myślę, że magią tych kolorowanek jest to, że mogą sami je wybrać. Później ze swoich prac robią książki, łącząc je wstążeczkami.

Zabawa w “Podłogę”

Znacie ją? Dzieci mogą dotykać podłogi tylko tymi częściami ciała, które wypowiecie. Czyli na polecenie: dwa łokcie i kolano – dzieci wykonują zadanie.

Inne:

• dwa kolana
• dwa kolana i głowa
• dwa łokcie i pupa
• jedna noga
• jedna noga i ręka
• itd.

Świetna jest ta zabawa – spróbujcie!

Takie mamy sposoby. Nie wymagają one, jak widzicie wielkich nakładów finansowych, a oprócz tego, że zajmują dzieci, mają ogromną wartość edukacyjną, o czym one oczywiście nie wiedzą😉. Rysując, wycinając, kolorując, grając w samodzielnie przygotowane planszówki, kształtują swoje umysły na tak wielu poziomach, że trudno to przecenić. A my tymczasem zajmujemy się sobą. Czasem wystarczy dać dziecku wędkę, a samo złowi rybę.

A w listopadzie jest specjalna promocja przy zakupie 3 dowolnych magazynów na Egmont.pl dostawa tylko 5 zł. Dotyczy także numerów archiwalnych i przedsprzedaży. Idealna propozycja dla rodzeństwa.

tu macie wpis Jak obejść fazy na dziecięce postaci z bajek

Stopy dziecka – wszystko, co powinniście wiedzieć

• 

Stopa dziecka – rozwój w pierwszym roku życia, niepokojące objawy, profilaktyka wad stóp.

Dziś mam dla Was artykuł napisany przez mgr Karolinę Bojdo – fizjoterapeutkę neurorozwojową, PNF oraz trójpłaszczyznowej manualnej terapii stóp.

            Pierwsze 12 miesięcy życia dziecka to czas, w którym stopa ma pozornie niewiele do roboty. Nie przyjmuje ciężaru ciała, ani nie jest używana do chodu. Wydawałoby się że nie spełnia żadnych istotnych funkcji. Taki obraz jest jednak bardzo mylący, gdy dokładniej przyjrzymy się rozwojowi tej części ciała.

            Ważne, by pamiętać, że stopa funkcjonuje w odniesieniu do ułożenia innych stawów, gdzie kluczowa jest symetria i liniowość (ustawienie danych części ciała względem siebie): tułowia, miednicy, bioder, kolan.

Stopy dziecka – co może niepokoić?

            Wady stóp zwykle występują w połączeniu z różnorodnymi nieprawidłowościami układu ruchu. Wyjątkiem są izolowane wady wrodzone, np. stopa piętowa lub końsko-szpotawa. Niemniej jednak po głębszym zbadaniu okazują się powiązane z innymi zaburzeniami. Ułożenie stopy z reguły wynika z zaburzeń napięcia mięśniowego na tułowiu lub nieprawidłowej stabilizacji miednicy, za którymi idzie wadliwe ułożenie bioder i kolan. Wszystkie wymienione elementy mogą wynikać z poziomu jakości napięcia mięśniowego dziecka.

            Warto zaznaczyć, że w zakresie prawidłowego napięcia mięśniowego mieści się również to lekko obniżone oraz lekko podwyższone. Nie każdy z nas posiada idealne zakresy ruchomości stawów oraz wysoką jakość napięcia mięśniowego, co nie oznacza że u każdego będzie to powodowało problemy z postawą i dolegliwości bólowe w przyszłości. Wszystko jest kwestią indywidualną i wciąż poddawane jest badaniom naukowym.

ETAPY ROZWOJU STOPY I PRZYGOTOWANIE DO CHODU

1/2 MIESIĄC

            W okresie noworodkowym dziecko wykonuje tzw. prymitywne kopanie. Jest to ruch naprzemiennego zgięcia i wyprostu nogi w obrębie stawu kolanowego, kontrolowany przez pień mózgu (tzn. odbywa się z tego samego poziomu, co kontrola oddechu – nie jest to świadomy ruch a automatyzm). W trakcie tej aktywności niemowlę opierając się paluchem o podłogę, stymuluje stawy i mięśnie krótkie stopy, kształtując jej sklepienie. W tym okresie pięta ustawia się w pozycji koślawej.

            W tym czasie występuje również  tzw. chód automatyczny, czyli prymitywny odruch polegający na tym, że dziecko postawione na podłożu i wychylone do przodu  zaczyna wykonywać “automatyczne” kroki, obciążając stopy.

            Pierwsze dwa miesiące są czasem, gdy noworodek adaptuje się do świata poza brzuchem mamy i, o ile lekarz nie zdecyduje inaczej, głównym zaleceniem  powinien być spokój i przyjazna pielęgnacja noworodka (tzw. handling).

W dużym skrócie, polega ona na tym, by dać dziecku jak najwięcej okazji do doświadczania rotacji, skrętów oraz naprzemiennego obciążenia obu stron ciała.

Przykładem może być przewijanie pieluchy: nie ciągniemy dziecka za nóżki, tylko przekładamy je na boki trzymając za biodra. To samo dzieje się podczas odkładania i podnoszenia dziecka, kiedy zawsze staramy się wykonywać daną czynność przez bok – raz prawy, raz lewy. Można się również wybrać do terapeuty ndt bobath (fizjoterapeuty dziecięcego) w celu instruktażu, jak poprawnie stosować handling. Poza tym, pamiętajmy, aby od pierwszych dni życia malca, układać je na brzuchu w trakcie czuwania – może być krótko, ale często.

            W tym czasie powinna mieć też miejsce pierwsza wizyta w poradni preluksacyjnej. Lekarz ortopeda wykonuje tam badanie USG pod kątem sprawdzenia u niemowlęcia ewentualnego występowania dysplazji stawów biodrowych. Należy pamiętać, że obecnie nie rekomenduje się tzw. szerokiego pieluchowania w profilaktyce dysplazji bioderek.

3/4 MIESIĄC

            Rozpoczyna się kształtowanie rotacji zewnętrznej w stawie biodrowym, dzięki której ruchy ciała przenoszone są na stopę. Dziecko opanowuje tzw. podstawowy wzorzec ustawienia kończyn dolnych, czyli zgięcie, odwiedzenie i rotacja zewnętrzna biodra ze zgiętym kolanem. (Rysunek nr 1)

W praktyce często możemy zauważyć to ułożenie u dziecka położonego na plecach, które unosi nóżki nad brzuch. W tym momencie zanika koślawe ustawienie pięty i rozpoczyna się praca nad supinacją (odwróceniem) stopy.

Można zauważyć to podczas łączenia stópek podeszwami do siebie, co jest ich charakterystycznym ułożeniem w tym momencie. Równocześnie dziecko zaczyna sięgać rękami do stóp oraz wykonuje tzw. małe mostki (w leżeniu na plecach unosi pośladki i opiera się na stopach) po raz pierwszy obciążając piętę.

            Co możemy zrobić?

Pod koniec pierwszego kwartału stwórzmy dziecku jak najwięcej okazji do łączenia stóp w linii środkowej ciała w leżeniu na brzuchu poprzez jak najczęstsze układanie go w tej pozycji. Z kolei w leżeniu na plecach, staramy się podawać dziecku zabawki nad pępkiem, tak by sięgało po nie rękami i stopami łącząc je w linii środkowej ciała. Można wtedy założyć na stopy dziecka skarpetki z dzwoneczkami lub pomponami, tak by zainteresować nimi dziecko. Dodatkowo możemy też zachęcić niemowlę do unoszenia stópek nad brzuchem poprzez położenie ręki na brzuszku dziecka i przesuwanie skóry wraz z tkankami w kierunku głowy. W ten sposób dziecku łatwiej będzie unieść nogi.

            Idealną zabawą rozwojową jest również ułożenie dziecka na kolanach i łączenie po skosie ręki ze stopą. W ten sposób dziecko zaczyna poznawać swoje ciało a także przekracza linię środkową ciała, co przyda mu się w kolejnych etapach rozwoju (np. przewrotach).

6/7 MIESIĄC

            Dziecko rozpoczyna wykonywać ruchy chwytne palcami stóp, które wzmacniają krótkie mięśnie odpowiedzialne za ich wysklepienia. Ciekawostką jest fakt, że stopa niemowlaka zanim uzyska funkcję podporową, posiada już funkcję chwytną. W tym wieku niemowlę potrafi stopami chwycić np. kubeczek. Podczas tej czynności kształtowane są boczne krawędzie stóp, które dodatkowo ustawiają się w pełnej supinacji (odwróceniu). Jest to również czas na kierowanie ich do ust. W ten sposób dziecko zaczyna stymulować podeszwy czuciowo oraz zaczyna się proces ich odwrażliwiania przed kolejnymi etapami rozwoju w późniejszym okresie.

            Aby wspomóc rozwój wzorców ruchowych w tym okresie, podajemy niemowlakowi leżącemu na plecach stópki do buzi. Możemy też drażnić jego stopy różnymi fakturami (np. piłeczką z kolcami, filcem lub piórkiem) i zachęcać je do chwytania zabawek za pomocą stóp, wkładając w nie piłeczkę lub kubek.

            W leżeniu na brzuchu zachęcamy natomiast dziecko do wysokiego podporu,  czyli oparcia się na otwartych dłoniach z wyprostowanymi łokciami. Dziecko opiera się wtedy również na udach, ćwicząc wyprost w biodrze, potrzebny później do chodu. Na początku najłatwiej jest ułożyć dziecko w poprzek naszego uda, tak by mogło oprzeć się na otwartych dłoniach. Dodatkowo można położyć niewielkie lusterko pod twarzą dziecka, tak by spoglądając na nie, wydłużało kark i unosiło łokcie nad podłoże.

            Warto też pamiętać o sporej ilości receptorów czuciowych w podeszwach stóp. Nie należy zakładać siedmiomiesięcznym maluchom butów “niechodków”, aby dziecko miało swobodny dostęp do swoich stópek.

7/8 MIESIĄC

            W rozwoju dziecka pojawia się pozycja boczna. Gdy dziecko kładzie stopę przed sobą w tej pozycji, rozpoczyna się rozwój funkcji podporowej stopy a funkcja chwytna staje się mniej ważna. (Rysunek nr 2)

Od tego momentu dziecko zaczyna przygotowywać stopę do bezpośredniego obciążenia, a także kształtuje mięśnie krótkie stopy (wysklepienie). Dokładnie taką pozycję wykorzystuje się w gabinecie do terapii stopy płasko-koślawej.

            Możemy zachęcać dziecko do zabawy w pozycji bocznej poprzez zejście z nim do parteru i zachęcanie do obrotów z pleców na bok.

            Jeśli dziecko bardzo garnie się już do siadania przez podciąganie się do przodu (np. chwytając w wózku za pałąk) możemy umożliwić mu aktywność w wyższej pozycji, ale nie przez bierne posadzenie, tylko dzięki siadowi bocznemu przez udo rodzica.  Taka forma siadu wspiera przenoszenie ciężaru ciała na strony oraz buduje napięcie mięśni tułowia – oczywiście pod warunkiem, że wykonujemy go obustronnie. (Rysunek nr 3).

9-12 MIESIĄC

            Około dziewiątego miesiąca pojawia się kilka umiejętności ruchowych bezpośrednio wpływających na kształtowanie się stóp dziecka:

            Pełzanie – tę czynność dzieci osiągają pomiędzy 5 a 13 miesiącem życia (wg WHO). W trakcie osiągania tego wzorca ćwiczone jest odwrócenie stopy (supinacja).

            Czworaki – w tej pozycji kształtuje się zgięcie podeszwowe stopy (ustawienie jak w balecie), potrzebne później do stania na palcach, które mocno kształtuje łuki stopy.

            Klęk na obu i na jednej nodze –  kształtuje się zgięcie grzbietowe (w nóżce położonej z przodu) i podeszwowe stopy (w kończynie ułożonej z tyłu) potrzebne do wykonywania swobodnych kroków do przodu. Pozycja ta jest również kluczowa w nauce kontrolowania ustawienia miednicy.

            Wstawanie, stanie w miejscu – stopniowo aktywuje mięśnie nawracające stopę, dzięki którym mają one później możliwość do zaadaptowania się do zmiennych właściwości podłoża podczas chodu i biegu.

            Chód bokiem – stopa uczy się przyjmować ciężar ciała na oba łuki, boczny i przyśrodkowy. Trening ten wpływa pozytywnie na stabilizację stóp i przygotowuje je do swobodnego chodu w przód.

            Bardzo ważne jest, aby etapy opisane powyżej (w szczególności chód bokiem) nie były pomijane poprzez prowadzenie dziecka za ręce do przodu. Idąc z rękami do góry, dziecko nie uczy się prawidłowej stabilizacji ciała w staniu oraz obciążania stóp. Co więcej, wychylone do przodu, niemowlę nie uczy się balansowania na strony i nie ma szans na naukę upadania. Z tych samych powodów absolutnie nie powinniśmy wkładać dziecka do chodzika.

            Starajmy się zachęcać dziecko do zabawy przy stoliku w pozycji klęcznej.  Później być może spróbujmy wyciągać raz jedną a raz drugą nóżkę do przodu – aż do przyjęcia pozycji klęku jednonóż. (Rysunek nr 4)

OKOLICE 12 MIESIĄCA I PÓŹNIEJ

            Dzieci zaczynają chodzić pomiędzy 9 a 18 miesiącem życia. Mitem jest przeświadczenie o tym, że maluch powinien wejść w roczek na własnych stopach. Dziecko powinno mieć czas na samodzielne opanowanie trudnej umiejętności, jaką jest samodzielny chód. Pozwólmy mu przy tym na trening upadania, pamiętać jednocześnie, aby zabezpieczyć przestrzeń i dzięki temu wyeliminować możliwość poważnych wypadków (np. zabezpieczenie schodów oraz kantów mebli).

            Ostatnim etapem, a także wyznacznikiem prawidłowej ruchomości stóp, jest zdolność dziecka do wykonania pełnego przysiadu. Taka pozycja pojawia się zazwyczaj już po osiągnięciu etapu chodu w przód.

            Pozwólmy dziecku na jak najdłuższe czworakowanie, chód bokiem oraz  samodzielne próby pokonywania małych odległości między meblami. Na przykład układając meble tak, by niemowlę ucząc się chodzić w przód, mogło pokonywać malutkie odcinki od “stacji” do “stacji”.

            Warto też zachęcać dziecko do “zbierania skarbów” z podłogi poprzez wykonanie przysiadu, wspinania się na niskie przeszkody oraz pokonywania schodów za pomocą czworakowania.

            Ważne jest też, aby umożliwiać dziecku odczuwanie różnych rodzajów podłoża podczas chodu. Zachęcajmy maluchy do poruszania się na bosaka, np. po piasku, trawie czy kamieniach.

            Zakup pierwszych butów zostawmy na czas gdy dziecko już stabilnie chodzi po domu i jest gotowe na pierwsze kroki na zewnątrz.

            But powinien być na tyle elastyczny, by dał się zgiąć w jednej trzeciej długości dwoma palcami osoby dorosłej. Wybierajmy najlepiej produkty z naturalnych materiałów, aby stopa się nie pociła. Zapiętek nie powinien krępować ruchów stawu skokowego, tzn. nie powinien być wyższy niż do kostki ani przesadnie sztywny. Dobrze gdy bucik daje się “wykręcić” na długość, co oznacza że jest wystarczająco podatny na swobodną pracę stopy. Idealnie buty powinny być na tyle lekkie, by dziecko nie czuło się w swoim pierwszym obuwiu (i kolejnym również) jak w butach narciarskich. Marka nie ma tu znaczenia. Zdarza się, że buty renomowanych firm nie przechodzą powyższych testów, a z drugiej strony popularne (i tańsze) marki często wypuszczają modele bardzo przyjazne dla stopy dziecka.

            Najprostszy test w temacie butów? Porównujemy jak dziecko chodzi boso, a jak w wybranych butach – różnica powinna być jak najmniejsza.

CO MOŻE NIEPOKOIĆ? NA CO ZWRACAĆ UWAGĘ?

Oto kilka przykładów wad stóp, mogących występować tuż  po porodzie:

• Stopa wygląda jak hak; jest “przyklejona” od przodu do podudzia (stopa “piętowa”).
• Stopa wygięta w łuk, wygląda jak sierp ułożony wklęsłością do środka (stopa “sierpowata”).
• Stopa jest stale zgięta podeszwowo (jak u baletnicy) i wygięta w łuk wklęsłością do środka oraz dodatkowo sztywna (stopa “końsko szpotawa”).
• Stopa jest wygięta w łuk wypukłością do środka (wrodzona stopa “koślawa”).
• Na stopach pojawiają się zagięcia lub bruzdy. Np. bruzda na podeszwie mniej więcej w połowie długości stopy może wskazywać na stopę końsko- szpotawą lub sierpowatą.
• Różna długość stopy prawej i lewej, szczególnie wyraźna przy stopach końsko-szpotawych jednostronnie. Stopa z wadą jest zawsze krótsza.

Co niepokojącego możemy zaobserwować po rozpoczęciu chodu:

• Gdy dziecko chodzi cały czas na palcach.
• Gdy stópki dziecka koślawią się podczas chodu. W szczególnością powinniśmy zwracać uwagę na występowanie wady po jednej stronie (asymetrycznie).
• Gdy stopy ustawiają się w rotacji na zewnątrz (jak u Charliego Chaplina) lub  do wewnątrz (tzw. chód gołębi, kiedy możliwe jest potykanie się o własne stopy).
• Gdy ścierają się wewnętrzne lub zewnętrzne krawędzie podeszw butów
• Gdy palce stóp nakładają się na siebie.

Bardzo ważne, by pamiętać, że stopa płaska (bez dodatkowej koślawości pięty powyżej 5 stopni od pionu) nie jest nieprawidłowością w okresie niemowlęcym i wczesnodziecięcym. Niemowlęta i małe dzieci posiadają tzw. podściółkę tłuszczową, która chroni delikatne struktury stopy dziecka i może dawać wrażenie stopy płaskiej. Taki stan jest fizjologiczny nawet do 5 roku życia a dopiero po 3 urodzinach poduszka tłuszczowa zaczyna zanikać.

Gdy zauważymy cokolwiek niepokojącego, warto udać się do fizjoterapeuty dziecięcego i ortopedy. Podczas wizyty kontrolnej teraputa sprawdza jakość wzorców ruchowych całego ciała, stabilizację tułowia oraz miednicy, ułożenie poszczególnych części ciała względem siebie, a także odruchy i wiele innych.

W gabinecie stosuje się:

• terapię manualną stóp (trójpłaszczyznowa manualna terapia stóp),

• wzmacnianie osłabionych grup mięśniowych (trening funkcjonalny lub terapia neurorozwojowa),

• rozluźnianie przykurczonych partii mięśni,

• dobór odpowiedniego obuwia, w niektórych przypadkach wkładek.

mgr Karolina Bojdo – fizjoterapeutka neurorozwojowa, PNF oraz trójpłaszczyznowej manualnej terapii stóp. Na co dzień mama 3-letniego Januszka pracująca w przedszkolu Tika w Katowicach oraz gabinecie prywatnym w Rudzie Śląskiej.

www.kalabojdo.pl

Zapraszam też na poprzedni wpis Karoliny – powiedziałabym obowiązkowy dla każdej mamy niemowlęcia:) – wtedy na tapet brała Skoki rozwojowe

Bibliografia

1. “Windows of achievement for six gross motor milestonesReference: WHO Multicentre Growth Reference Study Group. WHO Motor Development Study: Windows of achievement for six gross motor development milestones.” Acta Paediatrica Supplement 2006;450:86-95

2. “Trójpłaszczyznowa manualna terapia wad stóp u dzieci” Barbara Zukunft- Huber Urban & Partner,  2013

3. “Gimnastyka dla niemowląt” Barbara Zukunft- Huber, Fundacja Promyk Słońca, Kraków 2018

4. “Neurorozwojowa prewencja i korekcja wad postawy u niemowląt i małych dzieci” Małgorzata Matyja, Anna Gogola, Skrypt szkoleniowy, GWSH Katowice 2018 r.

„Natka i zbuntowany królik” – samodzielne czytanie to świetna zabawa!

• 

Jak już zapewne wiecie, chcę zaszczepić w dzieciach miłość do książek i czytania, bo to poszerzy ich horyzonty, ułatwi poznawanie świata, poprawi humor, a w trudniejszych momentach życia (tfu!) przeniesie je do innego świata i pomoże w psychicznym odpoczynku.

Jak wiecie promowanie czytelnictwa jest jednym z najważniejszych celów nebule.pl, dlatego wyszukuję dla Was najwartościowsze książki dla dzieci. Tę pozycję objęłam również patronatem – artykuł powstał dzięki współpracy płatnej z Wydawnictwem Wilga. 

Dokładam więc wszelkich starań, aby mimochodem sprawić, by czytanie kojarzyło się z przyjemnością, a nie z przykrym obowiązkiem. Jak to robię?

• Nigdy nie zmuszam dzieci do czytania i nie wydzielam czasu
• Nie nagradzam za czytanie, ani nie karzę za nieprzeczytane książki.
• Dużo czytam im sama.
• Przy nauce czytania podążam za dzieckiem. Nie zmuszam, zachęcam.
• Pozwalam decydować o czasie nauki czytania. Nie mówię: jeszcze dwa zdania. Nie, to nie. Znajdzie się później ochota.
• Włączam im audiobooki.
• Podsuwam im książki, które je zainteresują.

Ten ostatni punkt jest moim konikiem. Uwielbiam znajdować fajnie książki dla dzieci, a znając ich gust i poczucie humoru, zwykle trafiam w 10.

I tak było i tym razem. „Natka i zbuntowany królik”, autorstwa Ruth Quayle i Julii Christians to pierwszy tom nowej serii dla dzieci w wieku 6-8 lat. Śmiem twierdzić, że nawet 10-latki ubawią się przy niej świetnie.

Natka, dziewczyno!

Cała książeczka składa się z trzech opowiadań o perypetiach rezolutnej dziewczynki o niebanalnym charakterze. Nie lubi ona księżniczek, zamiast królików woli węże, Wróżkę Zębuszkę nazywa złodziejką, a od kąpieli w basenie, woli zabawy zraszaczem ogrodowym.

Co prawda sama go nie posiada, ale to nie stanowi przeszkody. Aż trudno uwierzyć, że ma kilka lat. Piąteczka, Natka! Tak oryginalnej dziewczynki, która sama opowiada o swoich przygodach, nie sposób nie lubić. Jej opowieści są zabawne i zawierają elementy świata znanego dzieciom. No i są oczywiście zwierzęta. Nie tylko węże, ale także tytułowy królik. A co jak co, ale zwierzęta dzieci uwielbiają.

Jak wspomniałam, są tu trzy rozdziały:

1. Natka i zbuntowany królik (ta, to królik jest zbuntowany…😉)
2. Natka i złodziejska Wróżka Zębuszka (love it!)
3. Natka i zabawa ze skrzatami (ha! No raczej nie😊).

Lila czytała sama i śmiała się w głos. Ja czytałam Julkowi i razem się śmialiśmy. Książeczka zawiera ilustracje tak samo zabawne, jak opowiadania. Znakomicie wpisują się w konwencję.

Niektórzy wiedzą, jak pisać dla dzieci

„Natka i zbuntowany królik” jest też tak napisana, żeby nie odstraszać młodych adeptów od czytelnictwa. Nie znajdziecie tu zniechęcającej ściany tekstu. Czcionka jest duża, a sam tekst tak podzielony na stronach, że czyta się go chętnie i niemal mimochodem. Sposób opowiadania jest stylizowany na język rezolutnej dziewczynki. Jest tu sporo powtórzeń, ale o to chodzi w książeczce, która w zamyśle jest przeznaczona do nauki sprawniejszego czytania dla dzieci. Tworzy się z tego oryginalny sposób opowiadania, pasujący do buntowniczego i szalonego charakteru Natki, która jest często w podskakującym nastroju – jak sama go nazywa.

Od Natki do Twaina

Lubię takie książki dla dzieci. Bez nadęcia, z humorem, przygodami, akcją i napisaną zabawnym językiem. I wiem, że dzieci też. I to właśnie takie książki sprawiają, że chcą one sięgać po więcej, szukać nowych opowiadań. Lila po przeczytaniu książki „Mopsik, który chciał zostać jednorożcem” pierwszy raz, z całą powagą stwierdziła, że nigdy już nie przeczyta lepszej książki. Och, dziecko! – rzekłam:

Ty nie zdążysz przeczytać przez całe życie wszystkich „najlepszych książek”.

I bardzo szybko potwierdziła moje zdanie, przypominając mi przy Natce, że faktycznie, jest tyle cudownych książek do odkrycia. I powiem Wam więcej: ONI CIĄGLE PISZĄ NOWE! 😊 Czy to nie cudownie?

Koniecznie sprawdźcie „Natkę i zbuntowanego królika” i pozwólcie dzieciom zakochać się w czytaniu. Tylko to sprawi, że kiedyś sięgną po Dostojewskiego czy Steinbecka – czysta przyjemność z czytania, której nauczą, się czytając Natkę czy Mopsika.