Książka, która otwiera oczy i na zawsze zmieni Wasze podejście do szkoły

Kto z nas nie chciałby, żeby dzieci chętnie się uczyły i chodziły do szkoły z uśmiechem na ustach? Myślę, że każdy! Mając takie doświadczenia, jakie mamy – to jest bardzo ważna sfera w życiu naszym i naszych dzieci.

Kiedy słyszycie słowo “edukacja” to co Wam przychodzi do głowy? Czujecie entuzjazm czy może ściska Wam się żołądek ze stresu? Ja jeszcze rok temu byłam w tej drugiej grupie – wspominałam swoje lata szkolne, kiedy dostawałam uwagi do dzienniczka, a moja mama wiecznie słyszała, że jestem zdolna, ale leniwa.

Przyznam, że kiedy mieliśmy podjąć ostateczną decyzję co do wyboru szkoły, to czułam się fatalnie, bo wiedziałam jak ważny to jest wybór. Zdawałam sobie sprawę, że dzięki odpowiedniej szkole mogę być pewna, że edukacja mojego dziecka będzie dostosowana do jego potrzeb.

Po roku nauki jestem przekonana, że to był dobry wybór. (a przez chwilę nawet się martwiłam, że moje dziecko za dużo się bawi, a za mało uczy)

Dlatego tak chętnie przeczytałam nową książkę Mikołaja Marceli i dziś chciałbym Wam o niej napisać.

Mikołaj już wcześniej napisał książkę o mocnym tytule “Jak nie spieprzyć życia swojemu dziecku. Wszystko, co możesz zrobić żeby edukacja miała sens.” Teraz wiem, że po nią też sięgnę.

A jego nowa książka tym razem, o dość przewrotnym tytule “Jak nie zwariować ze swoim dzieckiem. Edukacja, w której dzieci same chcą się uczyć i rozwijać.” zaciekawiła mnie na tyle mocno, że przeczytałam ją w 3 dni.

Dodam na samym początku dla kogo jest ta książka:

• to nie jest książka dla wszystkich rodziców – wciągną się w nią osoby, które szukają alternatyw i zastanawiają się nad przyszłością dzieci. Osoby, które są zadowolone z obecnego stanu edukacji (ja takich nie znam) mogą się nie odnaleźć w wielu punktach
• szczególnie ją polecam osobom, które dopiero są przed wyborem szkoły i ścieżki edukacyjnej
• nauczyciele i dyrektorzy placówek mogą w niej znaleźć multum ciekawych treści ( uważam nawet, że każda osoba, która uczy czegoś dzieci powinna ją przeczytać)
• uczniowie starszych klas, którzy mają problemy z uczeniem się ( w książce jest sporo bardzo ciekawych technik uczenia się)

Wiecie, że badania przeprowadzone przez HSBC i WHO w 40 państwach wykazały, że polskie nastolatki są w czołówce tych, które mają niską samoocenę, źle postrzegają swój wygląd i zdrowie oraz relacje z rodzicami? (LINK do badania)

To w dużej mierze jest wina edukacji.

Obecny system edukacji jest kompletnie nie przystosowany do współczesnych dzieci. Kiedyś ludzie głównie pracowali w fabrykach i ten model sprawdzał się znakomicie:

• całkowite poddanie się zasadom i dyscyplina (inaczej maszyny będą źle działać)
• ludzie nie muszą myśleć samodzielnie, jak będę mieli wykute formułki (do obsługi maszyn)
• trzymanie się sztywnego harmonogramu pracy, bo inaczej zburzy to pracę fabryki

Taka szkolna tresura okazała się być najskuteczniejsza w realiach XIX i XX wieku, ale do licha – czasy mocno się zmieniły.

Nikt wtedy też nie skupiał się na tym, jak funkcjonuje mózg. A teraz wiemy o wiele więcej. Nawet na przestrzeni ostatnich lat tak wiele się zmieniło.

Pamiętacie, jak nauczyciele zabraniali używać nam kalkulatorów, bo przecież w przyszłości nie będziemy mieli ich zawsze przy sobie? A czasy się mocno zmieniły i każdy z nas może wszystko szybko przeliczyć na telefonie, sprawdzić różne rzeczy i nie musimy tego pamiętać.

Nawet podczas pandemii przekonaliśmy się wszyscy, jak bardzo edukacja jest niedostosowana do obecnych warunków. Zaliczanie tylko dla zaliczania, bezsensowne prace domowe i wiele innych absurdów ukazało nam się w przeciągu kilku miesięcy.

Wszystko to dr Mikołaj Marcela obnaża w swojej książce.

Łatwo jest krytykować i wytykać błędy – znacznie trudniej jest wprowadzać sensowne zmiany – o nich też przeczytacie w tej książce. Czy da się inaczej uczyć w szkole? Oczywiście! W książce jest wiele przykładów jak można to robić lepiej i efektywniej.

W książce “Jak nie zwariować ze swoim dzieckiem” – zaznaczyłam mnóstwo fragmentów, do których będę wracać.

Z największym zainteresowaniem przeczytałam rozdział o talentach, o tym jak odkryć go w dziecku i mądrze rozwijać dalej. (Są tam nawet odpowiednie testy, które Wam to ułatwiają).

Spodobał mi się też fragment o grach komputerowych – dlaczego tak dzieci lubią w nie grać i co one im dają. (i dlaczego wolą grać niż się uczyć)

Mikołaj Marceli pokazuje również jak ważny jest nauczyciel, rodzic, trener – wszystkie osboby mają wpływ na rozwój dziei

“Każde dziecko jest zapalonym odkrywcą i twórcą, ale tylko jeśli zarazi się zapałem od ludzi, z którymi dzieli i wspólnie tworzy swoją rzeczywistość.”

W książce bardzo szeroko opisany jestem temat stresu w szkole – jaki ma wpływ na dzieci i jakie daje obajwy (niekoniecznie oczywiste).

Zaciekawił mnie też rozdział: Dlaczego warto odpowiadać “nie wiem”?

Każdy z nas chce być autorytetem swoich dzieci i pokazywać świat. Jednak są takie sytuacje, kiedy warto powiedzieć “nie wiem” i pokazać dziecku jak odnaleźć odpowiedź. Nie musimy być wszechwiedzący, ale możemy uczyć jak wiedzę zdobywać.

Jest też o ocenach – jaki wpływ mają na dzieci i czy można z nimi coś zrobić. Jak reagować na porażki i jak pomagać dziecku kiedy ma kłopot w szkole – o tym wszystkim dowiecie się z tej książki.

Największym zaskoczeniem i tematem z “Jak nie zwariować ze swoim dzieckiem”, który będę zgłębiać jest stwierdzenie, że: “Nie warto pracować nad słabymi stronami”. Na początku ten akapit wydał mi się szokujący, a zarazem krzywdzący. Kiedy jednak doczytałam do końca i zaczęłam się zastanawiać – to otworzyły mi się oczy. Poświęcając czas na słabe strony i pracę nad nimi zawsze będziemy średniakami. A kiedy się skupimy na tym żeby pracować nad mocnymi stronami, to będziemy chociaż w jednej dziedzinie lepsi. Na pewno będę szukała więcej publikacji na ten temat, bo mnie niesamowicie zaciekawił ten rozdział.

W książce jest też rozdział o technikach uczenia się – okazuje się, że sama nieświadomie stosowałam je kiedy byłam w ogólniku i na studiach. Dr Mikołaj Marcela pisze też o jednej ważnej rzeczy – dzieci zawsze będą chciały się uczyć, kiedy my rodzice będziemy im pokazywać, że my też dalej się uczymy. Opisuje niejako całą kulturą uczenia się.

A wisienką na torcie jest rozdział o szczęściu. O tym jak nauczyć się być szczęśliwym – myślę, że wielu z Was potrzebuje przeczytać właśnie tę część, bo mi ona otworzyła oczy na kilka kwestii.

Podsumowując – książka “Jak nie zwariować ze swoim dzieckiem. Edukacja, w której dzieci same chcą się uczyć i rozwijać” (dostępna np. TUTAJ) jest kompendium wiedzy o przyszłości edukacji. Te zmiany już się dzieją na świecie i my też możemy je u nas wdrażać.